نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

تیول و سنسورهای آنتی بادی

نور اشعه ماوراء بنفش با بی‌حرکت کردن آنتی‌بادی‌ها باعث افزایش حساسیت زدایی می‌شود

از تشخیص پاتوژن‌ها در نمونه‌های خون گرفته تا مطالعه سنتز پروتئین ، سنسورهای کوارتز کریستال میکروبالیانس (QCM) کاربردهای زیادی در زیست شناسی مدرن دارند. در این تکنیک ، آنتی‌بادی‌های متصل به الکترودهای طلا، قطعه‌ای از بلور کوارتز مانند “قلاب” در قسمت چسبنده یک بند عمل می‌کنند و با گذر از آن مولکول‌های همسان را جذب می‌کنند. هرچه آنتی‌بادی‌های مولکولی بیشتری روی سطح سنسور وجود داشته باشند ، قابلیت تشخیص دستگاه QCM حساس‌تر است.

متأسفانه ، برخی از آنتی‌بادی‌ها به طور معمول خود را به صفحه قلاب می بندند ، و آن‌ها را به عنوان گیرنده‌های بیولوژیکی بی فایده می‌کنند و حساسیت سنسور را تضعیف می‌کنند. اکنون محققان دانشگاه ناپل “فدریکو دوم” و دومین دانشگاه ناپل در ایتالیا راهی برای افزایش تعداد آنتی‌بادی‌ها در این فرایند تشخیص مولکولی – با استفاده از نور – پیدا کرده‌اند. در مقاله‌ای که اخیراً در مجله   Biomedical Optics Express  منتشر شده است ، تیم دانشمندان آنتی‌بادی‌هایی را با پالس‌های بسیار کوتاه نور ماوراء بنفش (UV)  تابش دادند. نور UV توسط اسیدآمینه تریپتوفان جذب می‌شود ، که باعث شکسته شدن پل‌های دی سولفید در نگه داشتن قسمت‌هایی از آنتی‌بادی شده و باعث می‌شود قسمت خاصی از اسیدآمینه سیستئین به نام گروه تیول ، در انتهای دم آنتی‌بادی قرار بگیرد. از آنجا که گروه‌های تیول نسبت به سایر قسمت‌های آنتی‌بادی به شدت جذب الکترودهای طلایی می‌شوند ، قسمت‌های پایینی این آنتی‌بادی‌های پرتوتابی به احتمال زیاد نسبت به انتهای “قلاب” به الکترودهای طلا چسبیده می‌شوند.

محققان می‌گویند ، با استفاده از این روش ، حساسیت دستگاه QCM را بیش از دو برابر افزایش داده و فرصت‌های جدیدی را برای استفاده از این نوع سنسور باز کرده است.

منابع:

Funari, R., Della Ventura, B., Altucci, C., Offenhausser, A., Mayer, D. and Velotta, R., 2016. Single molecule characterization of UV-activated antibodies on gold by atomic force microscopy. Langmuir32(32), pp.8084-8091.

 

Liu, Y. and Yu, J., 2016. Oriented immobilization of proteins on solid supports for use in biosensors and biochips: a review. Microchimica Acta183(1), pp.1-19.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *