نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

شیرین‌کننده‌های طبیعی دارای آنتی‌اکسیدان، محافظ در مقابل آسیب DNA

بر طبق یک تحقیق جدید عصاره برگ گیاه Stevia دارای مقدار آنتی‌اکسیدان بالایی است که از آسیب DNA و در نتیجه سرطان جلوگیری می‌کند. این نتایج نشان می‌دهد که Stevia ممکن است به عنوان یک منبع بالقوه آنتی‌اکسیدان طبیعی مفید باشد.

Stevia شیرین کننده طبیعی است که توسط FDA برای چندین دهه ممنوع شده است، اما در حال حاضر به عنوان مکمل به فروش می‌رسد و پذیرش اصلی را به عنوان یک کالای سالم، طبیعی و پرکالری دریافت کرده است. تحقیقات در زمینه Stevia منجر به استخراج دو ماده شیمیایی متفاوت (متانول و اتیل‌استات) از برگ گیاه شد. این عصاره‌ها حاوی انواع آنتی‌اکسیدان‌ها متنوع می‌باشند.

فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها مورد آزمایش قرار گرفت تا تعیین شود که چه مقدار عصاره برای حذف نیمی از رادیکال‌های آزاد از محلول مورد نیاز است. برای عصاره متانول، عصاره 47.66 میکروگرم در هر میلی‌لیتر مورد نیاز بود، در حالی که تنها 9.26 میکروگرم در هر میکرولیتر عصاره اتیل استات مورد نیاز است که در برابر رادیکال‌های هیدروکسید، مقدار اتیل‌استات مورد نیاز به 3.08 میکروگرم در هر میلی‌لیتر کاهش یافت.

محققان سپس توانایی عصاره‌ها را برای محافظت از رشته‌های DNA در برابر آسیب‌های رادیکال‌های هیدروکسید آزمایش کردند. تنها 0.1 میلی‌گرم در هر لیتر از عصاره اتیل‌استات برای مهار آسیب DNA  در نظر گرفته شد. آسیب DNA به انواع بیماری‌ها، به ویژه سرطان، مشکلات تولید مثل و نقص‌های پیشرفته مرتبط است. توقف آسیب DNA هم‌چنین یک کلید برای طول عمر بیشتر خواهد بود.

عصاره Stevia میزان ۳۰۰ برابر شیرینی بیشتری نسبت به شکر دارد و به راحتی به غذاها یا نوشیدنی‌ها افروده می‌شود که باعث جلوگیری از افزایش قابل توجهی در میزان قند خون می‌شود و برای بیماران دیابتی ایمن است.

Stevia در حال حاضر به عنوان یک شیرین‌کننده در کشورهای مختلف از جمله برزیل، کانادا، چین و ژاپن فروخته می‌شود اما هنوز در ایالات متحده و اتحادیه اروپا مورد تایید قرار نگرفته است. اگرچه Stevia برای چندین دهه بدون هیچ گونه گزارش از مشکلات بهداشتی مورد استفاده قرار گرفت، FDA  آن‌را “افزودنی مواد غذایی ناامن” در سال 1991 نامگذاری کرد و استفاده از آن‌را به عنوان مکمل‌های غذایی محدود کرد..

تعدادی از مطالعات پیشنهاد کرده‌اند که Stevia ممکن است با متابولیسم انرژی یا سیستم تولید مثل مواجه شود و بخشی از Stevia ممکن است به یک ترکیب موتاژنیک تبدیل شود. اما مطالعات دیگر موفق به اثبات پیامدهای مضر برای استفاده از Stevia نشدند و حتی پیشنهاد کردند که ممکن است مفید باشد. در سال 2006، سازمان بهداشت جهانی (WHO)، پس از بررسی جامع تحقیقات اخیر در مورد stevia و ترکیبات مرتبط آن، نتیجه گرفت که Stevia به ژن‌های انسان یا حیوانات دیگر آسیب نمی‌رساند و بسیاری از اثرات سمی که در مطالعات آزمایشگاهی دیده می‌شود در سلول‌های زنده رخ نمی‌دهد.  WHO هم‌چنین اشاره کرد که Stevia برخی از اثرات مفید را برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا یا دیابت نوع 2 نشان داده است.

در نتیجه این مساله مطرح می‌شود که در مقایسه با خطرات آسپارتام، ساکارالوز، ساخارین و سایر شیرین کننده‌های شیمیایی، stevia به مراتب بهترین انتخاب است که این تحقیقات خبر خوبی برای مصرف‌کنندگان و اخبار بد برای صنعت سرطان است، زیرا Stevia جایگزین آسپارتام شده و میزان سرطان کاهش خواهد یافت.

 

منابع:

 

Lemus-Mondaca, R., Vega-Gálvez, A., Zura-Bravo, L. and Ah-Hen, K., 2012. Stevia rebaudiana Bertoni, source of a high-potency natural sweetener: A comprehensive review on the biochemical, nutritional and functional aspects. Food Chemistry132(3), pp.1121-1132.

Mao, Q.Q., Xian, Y.F., Ip, S.P., Tsai, S.H. and Che, C.T., 2011. Protective effects of peony glycosides against corticosterone-induced cell death in PC12 cells through antioxidant action. Journal of ethnopharmacology133(3), pp.1121-1125.

Aslam, K., Nawchoo, I.A. and Ganai, B.A., 2015. In Vitro Antioxidant, Antibacterial Activity and Phytochemical Studies of Primula Denticulata–An Important Medicinal Plant of Kashmir Himalaya. Int J Pharmacol Res5(3), pp.49-56.

Ahmad, N., Fazal, H., Abbasi, B.H. and Farooq, S., 2010. Efficient free radical scavenging activity of Ginkgo biloba, Stevia rebaudiana and Parthenium hysterophorous leaves through DPPH (2, 2-diphenyl-1-picrylhydrazyl). International journal of Phytomedicine2(3).

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

شیرین‌کننده‌های طبیعی دارای آنتی‌اکسیدان، محافظ در مقابل آسیب DNA

بر طبق یک تحقیق جدید عصاره برگ گیاه Stevia دارای مقدار آنتی‌اکسیدان بالایی است که از آسیب DNA و در نتیجه سرطان جلوگیری می‌کند. این نتایج نشان می‌دهد که Stevia ممکن است به عنوان یک منبع بالقوه آنتی‌اکسیدان طبیعی مفید باشد.

Stevia شیرین کننده طبیعی است که توسط FDA برای چندین دهه ممنوع شده است، اما در حال حاضر به عنوان مکمل به فروش می‌رسد و پذیرش اصلی را به عنوان یک کالای سالم، طبیعی و پرکالری دریافت کرده است. تحقیقات در زمینه Stevia منجر به استخراج دو ماده شیمیایی متفاوت (متانول و اتیل‌استات) از برگ گیاه شد. این عصاره‌ها حاوی انواع آنتی‌اکسیدان‌ها متنوع می‌باشند.

فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها مورد آزمایش قرار گرفت تا تعیین شود که چه مقدار عصاره برای حذف نیمی از رادیکال‌های آزاد از محلول مورد نیاز است. برای عصاره متانول، عصاره 47.66 میکروگرم در هر میلی‌لیتر مورد نیاز بود، در حالی که تنها 9.26 میکروگرم در هر میکرولیتر عصاره اتیل استات مورد نیاز است که در برابر رادیکال‌های هیدروکسید، مقدار اتیل‌استات مورد نیاز به 3.08 میکروگرم در هر میلی‌لیتر کاهش یافت.

محققان سپس توانایی عصاره‌ها را برای محافظت از رشته‌های DNA در برابر آسیب‌های رادیکال‌های هیدروکسید آزمایش کردند. تنها 0.1 میلی‌گرم در هر لیتر از عصاره اتیل‌استات برای مهار آسیب DNA  در نظر گرفته شد. آسیب DNA به انواع بیماری‌ها، به ویژه سرطان، مشکلات تولید مثل و نقص‌های پیشرفته مرتبط است. توقف آسیب DNA هم‌چنین یک کلید برای طول عمر بیشتر خواهد بود.

عصاره Stevia میزان ۳۰۰ برابر شیرینی بیشتری نسبت به شکر دارد و به راحتی به غذاها یا نوشیدنی‌ها افروده می‌شود که باعث جلوگیری از افزایش قابل توجهی در میزان قند خون می‌شود و برای بیماران دیابتی ایمن است.

Stevia در حال حاضر به عنوان یک شیرین‌کننده در کشورهای مختلف از جمله برزیل، کانادا، چین و ژاپن فروخته می‌شود اما هنوز در ایالات متحده و اتحادیه اروپا مورد تایید قرار نگرفته است. اگرچه Stevia برای چندین دهه بدون هیچ گونه گزارش از مشکلات بهداشتی مورد استفاده قرار گرفت، FDA  آن‌را “افزودنی مواد غذایی ناامن” در سال 1991 نامگذاری کرد و استفاده از آن‌را به عنوان مکمل‌های غذایی محدود کرد..

تعدادی از مطالعات پیشنهاد کرده‌اند که Stevia ممکن است با متابولیسم انرژی یا سیستم تولید مثل مواجه شود و بخشی از Stevia ممکن است به یک ترکیب موتاژنیک تبدیل شود. اما مطالعات دیگر موفق به اثبات پیامدهای مضر برای استفاده از Stevia نشدند و حتی پیشنهاد کردند که ممکن است مفید باشد. در سال 2006، سازمان بهداشت جهانی (WHO)، پس از بررسی جامع تحقیقات اخیر در مورد stevia و ترکیبات مرتبط آن، نتیجه گرفت که Stevia به ژن‌های انسان یا حیوانات دیگر آسیب نمی‌رساند و بسیاری از اثرات سمی که در مطالعات آزمایشگاهی دیده می‌شود در سلول‌های زنده رخ نمی‌دهد.  WHO هم‌چنین اشاره کرد که Stevia برخی از اثرات مفید را برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا یا دیابت نوع 2 نشان داده است.

در نتیجه این مساله مطرح می‌شود که در مقایسه با خطرات آسپارتام، ساکارالوز، ساخارین و سایر شیرین کننده‌های شیمیایی، stevia به مراتب بهترین انتخاب است که این تحقیقات خبر خوبی برای مصرف‌کنندگان و اخبار بد برای صنعت سرطان است، زیرا Stevia جایگزین آسپارتام شده و میزان سرطان کاهش خواهد یافت.

 

منابع:

 

Lemus-Mondaca, R., Vega-Gálvez, A., Zura-Bravo, L. and Ah-Hen, K., 2012. Stevia rebaudiana Bertoni, source of a high-potency natural sweetener: A comprehensive review on the biochemical, nutritional and functional aspects. Food Chemistry132(3), pp.1121-1132.

Mao, Q.Q., Xian, Y.F., Ip, S.P., Tsai, S.H. and Che, C.T., 2011. Protective effects of peony glycosides against corticosterone-induced cell death in PC12 cells through antioxidant action. Journal of ethnopharmacology133(3), pp.1121-1125.

Aslam, K., Nawchoo, I.A. and Ganai, B.A., 2015. In Vitro Antioxidant, Antibacterial Activity and Phytochemical Studies of Primula Denticulata–An Important Medicinal Plant of Kashmir Himalaya. Int J Pharmacol Res5(3), pp.49-56.

Ahmad, N., Fazal, H., Abbasi, B.H. and Farooq, S., 2010. Efficient free radical scavenging activity of Ginkgo biloba, Stevia rebaudiana and Parthenium hysterophorous leaves through DPPH (2, 2-diphenyl-1-picrylhydrazyl). International journal of Phytomedicine2(3).

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

شیرین‌کننده‌های طبیعی دارای آنتی‌اکسیدان، محافظ در مقابل آسیب DNA

بر طبق یک تحقیق جدید عصاره برگ گیاه Stevia دارای مقدار آنتی‌اکسیدان بالایی است که از آسیب DNA و در نتیجه سرطان جلوگیری می‌کند. این نتایج نشان می‌دهد که Stevia ممکن است به عنوان یک منبع بالقوه آنتی‌اکسیدان طبیعی مفید باشد.

Stevia شیرین کننده طبیعی است که توسط FDA برای چندین دهه ممنوع شده است، اما در حال حاضر به عنوان مکمل به فروش می‌رسد و پذیرش اصلی را به عنوان یک کالای سالم، طبیعی و پرکالری دریافت کرده است. تحقیقات در زمینه Stevia منجر به استخراج دو ماده شیمیایی متفاوت (متانول و اتیل‌استات) از برگ گیاه شد. این عصاره‌ها حاوی انواع آنتی‌اکسیدان‌ها متنوع می‌باشند.

فعالیت آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها مورد آزمایش قرار گرفت تا تعیین شود که چه مقدار عصاره برای حذف نیمی از رادیکال‌های آزاد از محلول مورد نیاز است. برای عصاره متانول، عصاره 47.66 میکروگرم در هر میلی‌لیتر مورد نیاز بود، در حالی که تنها 9.26 میکروگرم در هر میکرولیتر عصاره اتیل استات مورد نیاز است که در برابر رادیکال‌های هیدروکسید، مقدار اتیل‌استات مورد نیاز به 3.08 میکروگرم در هر میلی‌لیتر کاهش یافت.

محققان سپس توانایی عصاره‌ها را برای محافظت از رشته‌های DNA در برابر آسیب‌های رادیکال‌های هیدروکسید آزمایش کردند. تنها 0.1 میلی‌گرم در هر لیتر از عصاره اتیل‌استات برای مهار آسیب DNA  در نظر گرفته شد. آسیب DNA به انواع بیماری‌ها، به ویژه سرطان، مشکلات تولید مثل و نقص‌های پیشرفته مرتبط است. توقف آسیب DNA هم‌چنین یک کلید برای طول عمر بیشتر خواهد بود.

عصاره Stevia میزان ۳۰۰ برابر شیرینی بیشتری نسبت به شکر دارد و به راحتی به غذاها یا نوشیدنی‌ها افروده می‌شود که باعث جلوگیری از افزایش قابل توجهی در میزان قند خون می‌شود و برای بیماران دیابتی ایمن است.

Stevia در حال حاضر به عنوان یک شیرین‌کننده در کشورهای مختلف از جمله برزیل، کانادا، چین و ژاپن فروخته می‌شود اما هنوز در ایالات متحده و اتحادیه اروپا مورد تایید قرار نگرفته است. اگرچه Stevia برای چندین دهه بدون هیچ گونه گزارش از مشکلات بهداشتی مورد استفاده قرار گرفت، FDA  آن‌را “افزودنی مواد غذایی ناامن” در سال 1991 نامگذاری کرد و استفاده از آن‌را به عنوان مکمل‌های غذایی محدود کرد..

تعدادی از مطالعات پیشنهاد کرده‌اند که Stevia ممکن است با متابولیسم انرژی یا سیستم تولید مثل مواجه شود و بخشی از Stevia ممکن است به یک ترکیب موتاژنیک تبدیل شود. اما مطالعات دیگر موفق به اثبات پیامدهای مضر برای استفاده از Stevia نشدند و حتی پیشنهاد کردند که ممکن است مفید باشد. در سال 2006، سازمان بهداشت جهانی (WHO)، پس از بررسی جامع تحقیقات اخیر در مورد stevia و ترکیبات مرتبط آن، نتیجه گرفت که Stevia به ژن‌های انسان یا حیوانات دیگر آسیب نمی‌رساند و بسیاری از اثرات سمی که در مطالعات آزمایشگاهی دیده می‌شود در سلول‌های زنده رخ نمی‌دهد.  WHO هم‌چنین اشاره کرد که Stevia برخی از اثرات مفید را برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا یا دیابت نوع 2 نشان داده است.

در نتیجه این مساله مطرح می‌شود که در مقایسه با خطرات آسپارتام، ساکارالوز، ساخارین و سایر شیرین کننده‌های شیمیایی، stevia به مراتب بهترین انتخاب است که این تحقیقات خبر خوبی برای مصرف‌کنندگان و اخبار بد برای صنعت سرطان است، زیرا Stevia جایگزین آسپارتام شده و میزان سرطان کاهش خواهد یافت.

 

منابع:

 

Lemus-Mondaca, R., Vega-Gálvez, A., Zura-Bravo, L. and Ah-Hen, K., 2012. Stevia rebaudiana Bertoni, source of a high-potency natural sweetener: A comprehensive review on the biochemical, nutritional and functional aspects. Food Chemistry132(3), pp.1121-1132.

Mao, Q.Q., Xian, Y.F., Ip, S.P., Tsai, S.H. and Che, C.T., 2011. Protective effects of peony glycosides against corticosterone-induced cell death in PC12 cells through antioxidant action. Journal of ethnopharmacology133(3), pp.1121-1125.

Aslam, K., Nawchoo, I.A. and Ganai, B.A., 2015. In Vitro Antioxidant, Antibacterial Activity and Phytochemical Studies of Primula Denticulata–An Important Medicinal Plant of Kashmir Himalaya. Int J Pharmacol Res5(3), pp.49-56.

Ahmad, N., Fazal, H., Abbasi, B.H. and Farooq, S., 2010. Efficient free radical scavenging activity of Ginkgo biloba, Stevia rebaudiana and Parthenium hysterophorous leaves through DPPH (2, 2-diphenyl-1-picrylhydrazyl). International journal of Phytomedicine2(3).

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

آنتی ‌اکسیدان‌ها، عامل کاهش خطر سکته در زنان

سلامت مرتبط با بیماری‌های قلبی، هم‌چنان در خط مقدم مسائل زنان قرار دارد و برخی مطالعات نشان می‌دهد که پیش‌گیری یک معیار است که لزوما از سوی صنایع دارویی هدایت نمی‌شود، بلکه بر اساس آن‌چه است که در یخچال یافت می‌شود.

یک نظرسنجی در میان زنان نتیجه‌گیری کرد که رژیم غذایی که با غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان تشکیل شده است منجر به کاهش خطر سکته مغزی می‌شود. در این یافته‌ها، زنان مبتلا به بیماری قلبی تشخیص داده شدند که خطرات بالاتری در ارتباط با سکته دارند. مطالعات بر روی رژیم غذایی افراد سالخورده و سالمندان متمرکز شده است. کسانی که بیماری قلبی ندارند، کاهش 17 درصدی و افراد مبتلا به برخی از بیماری‌های قلبی کاهش 57 درصدی با حضور رژیم غذایی آنتی‌اکسیدانی را نشان دادند.

مطالعات دیگر با بررسی 10،000  بیمار مبتلا به سکته مغزی در بیش از چهار سال به این نتیجه رسیدند که با افزایش مصرف ویتامین E خطر ابتلا و پیشرفت این بیماری کاهش می‌یابد.

رادیکال‌های آزاد در بدن انسان سبب آسیب سلول ها می‌شوند. غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان، رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کنند تا سلول‌ها زنده مانی بیشتری داشته باشند. علاوه بر این، غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان باعث کاهش لخته خون و کاهش فشار خون می‌شوند. مجموعه‌ای از غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان شامل ذرت، زغال اخته، آرتیکوک و سیب زمینی سرخ شده و هم‌چنین لوبیای تیره است. به عنوان یک واقعیت، همه مواد غذایی سیاه و سفید به طور معمول به دلیل سطح رنگدانه آن‌ها به طور معمول غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. لوبیای سیاه و برنج سیاه و سفید نمونه‌ای عالی از منابع فراوان آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. برنج سیاه حاوی آنتی‌اکسیدان‌های بیشتری نسبت به میوه است که معمولا به عنوان ثروتمندترین منبع آنتی‌اکسیدان شناخته می‌شود.

مطالعات متعدد نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی سالم به سلامت مثبت منجر می‌شود و به همین ترتیب یک رژیم بد با غذاهای چرب و کلسترول بالا بر سلامتی منفی تاثیر می‌گذارد. غذاهایی با غلظت آنتی‌اکسیدانی بالا قطعا منجر به کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی و بیماری قلبی می‌شود، هم‌چنین لازم به ذکر است که یک رژیم غذایی که به طور کلی سالم است، موجب سلامت بهتر و طول عمر بیشتر می‌گردد.

 

منابع:

Kris-Etherton, P.M., Hecker, K.D., Bonanome, A., Coval, S.M., Binkoski, A.E., Hilpert, K.F., Griel, A.E. and Etherton, T.D., 2002. Bioactive compounds in foods: their role in the prevention of cardiovascular disease and cancer. The American journal of medicine113(9), pp.71-88.

Vivekananthan, D.P., Penn, M.S., Sapp, S.K., Hsu, A. and Topol, E.J., 2003. Use of antioxidant vitamins for the prevention of cardiovascular disease: meta-analysis of randomised trials. The Lancet, 361(9374), pp.2017-2023.

Flight, I. and Clifton, P., 2006. Cereal grains and legumes in the prevention of coronary heart disease and stroke: a review of the literature. European journal of clinical nutrition60(10), pp.1145-1159.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

داروها می‌توانند سرطان را گسترش دهند

مواد آنتی‌اکسیدانی که در مکمل‌ها وجود دارد، مبارزان بزرگ سرطانی هستند و به طور کلی مصرف بیشتر آن‌ها منجر به محافظت بهتر می‌شود. اما نکات جدیدی وجود دارد که نشان می‌دهد این معیار غذای سلامتی کاملا دقیق نیست و به گفته ی مجله Science، در برخی موارد ممکن است حتی به رشد سرطان کمک کند.
تحقیقات جدید در حال حاضر به سوخت و ساز رو به رشد برخی از مواد پرداخته است. محققان معتقدند که داروهای متداول دیابت که حاوی خواص آنتی‌اکسیدانی هستند، هم‌چنین می‌تواند متاستاز را افزایش دهد. در حال حاضر این‌که آیا این مساله واقعا در مورد انسان‌ها نیز اعمال می‌شود یا خیر ناشناخته است اما در صورت اثبات به این معناست که این داروها دارای مضرات بیش‌تر نسبت به منافع می‌باشند.
سال‌ها و سال‌ها دانشمندان بیان کرده‌اند که گونه‌های فعال اکسیژن (که به صورت رادیکال آزاد شناخته می‌شوند) توانایی آسیب جدی به سلول‌ها دارند و حتی می‌توانند برخی از سرطان‌ها را منجر شوند و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند این اثرات را خنثی کنند. هم‌چنین، تست ژنتیک اخیر نشان داده است که آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند از سرطان نیز جلوگیری و آن را درمان کنند.
اما چندین مطالعه اخیر نشان می‌دهد که ممکن است برخی از نتایج منفی مرتبط با آنتی‌اکسیدان‌ها نیز وجود داشته باشد. به عنوان مثال، به گفته محققان اگر سرطان در بدن در حال حاضر وجود داشته باشد، آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند فرایند را افزایش دهند که این سلول‌ها رشد و گسترش یابند.
اگرچه رادیکال‌های آزاد می‌توانند به سلول‌های سالم آسیب برساند، آن‌ها هم‌چنین می‌توانند برای سلول‌هایی که قبلا سرطانی شده‌اند، سمی باشند. با وجود این‌که آنتی‌اکسیدان‌ها رادیکال‌های آزاد را مهار می‌کنند، با این حال ممکن است به جای آن‌که به آن‌ها آسیب برسانند، برای سلول‌های سرطانی سودمند باشند.

محققان برروی یک پروتئین به نام NRF2 تمرکز کردند که یک پاسخ دفاعی سلولی است و به محافظت از سلول‌ها از آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از سموم محیط زیست یا سرطان زا کمک می‌کند. اگرچه NRF2 دارای مزایای بسیاری است، از دست دادن تنظیم NRF2 به سلول‌های سرطانی خاص مانند برخی از سرطان‌های ریه منجر می‌شود و ممکن است به آن‌ها در گسترش در بدن کمک کنند و همان‌طور برخی از داروهای دیابت همچنین NRF2 را به عنوان یک اثر جانبی فعال می‌کنند.

افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در حال حاضر در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند و بیماران مبتلا به دیابت مبتلا به سرطان نباید داروهایی را که NRF2 را فعال می‌کنند، مصرف کنند. آن‌چه در اینجا جالب است این است که رادیکال‌های آزاد به طور کلی می‌توانند باعث اختلال در عملکرد در سلول‌هایی که انسولین تولید می‌کنند شوند، هم‌چنین به عوارض عروقی منجر می‌شود. به همین ترتیب، درمان آنتی‌اکسیدانی مورد نیاز است، به ویژه با توجه به نتایج حاصل از تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که چنین درمانی موثر در برابر سرطان است.

منابع:

 

Sterrett, J.J., Bragg, S. and Weart, C.W., 2016. Type 2 Diabetes Medication Review. The American journal of the medical sciences351(4), pp.342-355.

Hassan, M., 2017. A Study on Drug’s Side Effects due to Using GIT Drugs Without Prescription in Lower Class People in Bangladesh .Doctoral dissertation,   East West University.

Davis, J.W., 2016. Personalized Versus Generic Patient Handouts: Tools to Improve Patient Knowledge on Treatment Options and Perioperative Care. In Robot-Assisted Radical Prostatectomy (pp. 289-308). Springer International Publishing.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

اثبات ژنتیکی تاثیر آنتی‌اکسیدان‌ها بر سرطان

نقش آنتی‌اکسیدان‌ها در بهبود سلامت موضوع مطالعه محبوب در سال‌های اخیر بوده است، محققان همچنان یاد می‌گیرند که چگونه از بین بردن رادیکال‌های آزاد و کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از آنتی‌اکسیدان‌ها کمک می‌کند تا از انواع بیماری‌ها جلوگیری کنند. در حال حاضر، مطالعه جدید منتشر شده شواهد ژنتیکی واقعی را نشان می‌دهد که آنتی‌اکسیدان‌ها در توقف رشد تومور و مبارزه با سرطان نقش مهمی دارند.
دانشمندان دریافتند که اثبات ژنتیکی این مساله این است که نوع خاصی از استرس اکسیداتیو که آنتی‌اکسیدان‌ها برای پیشگیری از آن عمل می‌کنند، مسئول رشد تومور است که نشان می‌دهد استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها در درمان های سرطانی بسیار موثر است.
محققان یک مدل علمی برای ارزیابی این‌که چگونه سلول‌ها تحت فشار استرس اکسیداتیو واکنش نشان می‌دهند و چگونه آنتی‌اکسیدان‌ها بر این فرآیند تاثیر می‌گذارد، یافتند. آن‌ها کشف کردند که استرس اکسیداتیو، و روند حاصل از اتوفاژی یا تخریب مولکولی، به طور مستقیم باعث رشد تومور می‌شود. اما آنتی‌اکسیدان‌ها این فرآیند اکسیداتیو سرطانی را به طور مستقیم متوقف می‌کنند.
آنتی‌اکسیدان‌ها با اثرات کاهش سرطان همراه بوده‌اند. این مطالعه شواهد لازم ژنتیکی را فراهم می‌کند که کاهش استرس اکسیداتیو در بدن باعث کاهش رشد تومور می‌شود.
در سال 2008، یک مطالعه منتشر شده در مجله Science به طور خاص نشان داد که چگونه آنتی‌اکسیدان‌ها در ارتباط با تماس با سرطان دخالت دارند. مطالعه جدید، نشان داد که آنتی‌اکسیدان‌ها مانند( N-acetyl-L-cysteine NAC) سموم را از بین می‌برند، دستگاه ایمنی را تقویت می‌کنند و با سرطان مبارزه می‌کنند .
اکنون که از نظر ژنتیکی اثبات شده است که استرس اکسیداتیو و اتوفاژی ناشی از آن برای رشد روندهای تومور مهم است، اهمیت مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها و جایگاه آن‌ها در رژیم‌های غذایی بیش از پیش مشخص شده است.

منابع:

Johnstone, R.W., Ruefli, A.A. and Lowe, S.W., 2002. Apoptosis: a link between cancer genetics and chemotherapy. Cell, 108(2), pp.153-164.

Skulachev, V.P. and Skulachev, M.V., Mitotech Sa, 2016. Pharmaceutical compositions useful for preventing and treating cancer. U.S. Patent 9,408,859.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

آنتی‌اکسیدان ، تنظیم کننده فشار خون

ابتلا به بیماری شریانی محیطی (PAD) رویدادی قلبی عروقی و یک خطر بزرگ است. در این بیماری کاهش جریان خون منجر به افزایش فشار خون و درد پا می‌شود. مطالعات گذشته نشان داده‌اند که سطح آنتی‌اکسیدانی پایین باعث می‌شود تاثیر محصولاتی شیمیایی، به نام گونه‌های فعال اکسیژن، برای اتصال به سلول‌ها و ایجاد آسیب در افراد مبتلا به PAD شدید باشد. اما محققان بر روی سه گروه مختلف از بیماران مطالعه کردند، گروه اول با ورزش کم، گروه دوم تزریق ویتامین Cو گروه سوم تیمار آنتی‌اکسیدانی. ویتامین C به طور موثر فشارخون را در بیماران PAD  در طی ورزش کاهش داد. ظاهرا این کار عملکرد آنتی‌اکسیدان‌ها را برای جلوگیری از آسیب رساندن به سلول‌ها در برابر گونه‌های فعال اکسیژن نشان می‌دهد.

این مساله بیان می‌کند که در فعالیت‌های عادی و روزمره مانند پیاده‌روی، سیستم آنتی‌اکسیدانی و عوامل دیگر  در پاسخ به فشار خون بالا  تاثیر می‌گذارد. فشار خون بالا بیش از 74.5 میلیون نفر بالای 19 سال در جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. قدرت آنتی‌اکسیدان‌ها در توانایی آن‌ها برای از بین بردن آسیب ناشی از شریان‌ها است که به وسیله افزایش تدریجی مواد زائد در دیواره شریانی به وجود آمده است. این ساخت و ساز باعث ایجاد خطرات جدی برای سلامتی می‌شود، زیرا ممکن است در نهایت سرخرگ ها را درهم بشکند، بدین ترتیب ضربان قلب سخت‌تر می‌شود. با گذشت زمان، آنتی اکسیدان‌ها می‌توانند سرخرگ را به سلامت و کشش بازگردانند.

اما بهبود سلامت قلب و عروق نه تنها مزیت آنتی‌اکسیدان‌ها را ارائه می‌دهند،  هم‌چنین منجر به متابولیسم بهتر، کاهش التهاب، ترویج سالخوردگی سالم و حتی کمک به جلوگیری از سرطان می‌شود، آنتی‌اکسیدان‌ها تقریبا جواب کاملی به بهبود کلی سلامت هستند.

آنتی‌اکسیدان‌ها قطعا در مقابل رادیکال‌های آزاد (از آلودگی، خورشید و حتی هضم غذا) محافظت می‌کنند و باعث متوقف ساختن واکنش زنجیره‌ای تشکیل آن‌ها در سلول‌ها و حمله به DNA  می‌شوند، آنتی‌اکسیدان‌ها به عنوان یک شیوه زندگی در مقدار مناسب ورزش، نوشیدن مقدار زیادی آب و یک رژیم غذایی مغذی که در سم زدایی از فلزات سمی و سایر مواد شیمیایی از بدن کمک می‌کند. این اقدامات ساده می‌تواند دنیای متفاوت را در مسیر سلامتی به وجود آورد.

در هر صورت، دانستن اینکه کدام غذاها حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها هستند مهم است، آیا شما به دنبال پشتیبانی اضافی از آنتی‌اکسیدان هستید یا به دنبال صرفه جویی در مصرف فعلی خود می‌باشید؟ یک قاعده کلی این است که غذاهای غنی از ویتامین E، ویتامین C، سلنیوم و بتاکاروتن منبع خوبی از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. شامل سبزیجات سبز تیره، انواع توت‌ها و میوه‌های مرکبات و دانه‌های کامل مانند بلغور جو دوسر است.

 

منبع:

John, J.H., Ziebland, S., Yudkin, P., Roe, L.S. and Neil, H.A.W., 2002. Effects of fruit and vegetable consumption on plasma antioxidant concentrations and blood pressure: a randomised controlled trial. The lancet359(9322), pp.1969-1974.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها قبل و بعد از بارداری، مانع از چاقی، عدم تحمل گلوکز در کودکان می‌شود

آنتی‌اکسیدان‌ها در جلوگیری از ابتلا به بیماری نقش مهمی ایفا می‌کنند و می‌توانند در تعیین عدم تحمل گلوکز یا چاقی در کودکان موثر باشند. بر اساس یک مطالعه جدید در بیمارستان کودکان فیلادلفیا (CHP)، زنانی که مقدار زیادی از آنتی‌اکسیدان‌ها را قبل و حین بارداری مصرف می‌کنند، ممکن است از کودکان خود در مقابل دیابت و چاقی محافظت کنند.
با توجه به این‌که رژیم‌های غذایی حاوی چربی‌های بد و کربوهیدرات زیاد است، استرس اکسیداتیو مضر را ایجاد می‌کند که منجر به چاقی و دیابت می‌گردد، محققان تصمیم گرفتند تا اثر آنتی‌اکسیدان‌ها را در کاهش ابتلا به آن بررسی کنند. این تیم بر روی چهار گروه موش آزمایش انجام دادند. دو گروه با رژیم غذایی با چربی بالا و کلسترول بالا و دو گروه با رژیم سالم و متعادل‌تر تغذیه شدند. دو گروه اول این رژیم‌ها را بدون هیچ گونه آنتی‌اکسیدان دریافت کردند، در حالی که دو گروه دیگر آنتی‌اکسیدان‌های اضافی را با رژیم غذایی دریافت کردند.
در پایان این مطالعه، گروهی که با غذای بدون آنتی‌اکسیدان‌ها تیمار شدند، نسبت به گروه‌های دیگر میزان التهاب و استرس اکسیداتیو را به میزان قابل توجهی افزایش دادند و فرزندانشان جثه بزرگتری داشته و میزان عدم تحمل گلوکز را افزایش می‌داد. گروه با مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها، کاهش قابل ملاحظه‌ای از عدم تحمل گلوکز و بدون چاقی نشان داد و این شرایط حتی پس از دو ماه نیز ادامه یافت.
این نتایج نشان می‌دهد که با اثبات جلوگیری از چاقی، التهاب و استرس اکسیداتیو در حیوانات باردار، می‌توان از بروز همین بیماری‌ها و عوارض در زنان باردار جلوگیری کرد.
این مطالعه نشان می‌دهد که نه تنها آنتی‌اکسیدان‌ها به جلوگیری از چاقی کمک می‌کنند، بلکه حتی هنگامی که به عنوان بخشی از رژیم استاندارد مصرف می‌شوند، از بروز سایر عوارض بارداری نیز جلوگیری می‌کنند. این مساله نشان دهنده قدرت باور نکردنی آنتی‌اکسیدان‌ها برای کاهش استرس اکسیداتیو و بیماری‌های ناشی از آن بوده و به اندازه‌ای موثر است که می‌تواند با برخی اثرات منفی مرتبط با بدترین رژیم‌ها جلوگیری کند.

منبع:

Aversa, S., Pellegrino, S., Barberi, I., Reiter, R.J. and Gitto, E., 2012. Potential utility of melatonin as an antioxidant during pregnancy and in the perinatal period. The Journal of Maternal-Fetal & Neonatal Medicine, 25(3), pp.207-221.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

میلوپراکسیداز به عنوان نشانگر فیبروز کیستیک

ویتامین غنی از آنتی‌اکسیدان ممکن است تشدید در بیماران فیبروز کیستیک را کاهش دهد

طبق تحقیقات جدیدی که در ماه آوریل در ژورنال آمریکایی مجله تنفسی و مراقبت‌های ویژه بحرانی منتشر شد ، یک ویتامین غنی از آنتی‌اکسیدان ممکن است تشدید تنفس در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک (CF) را کاهش دهد.

طی مطالعه 16 هفته‌ای 73 بیمار (36 نفر از آنتی‌اکسیدان‌های مکمل) ، 53 درصد از گروه تحت درمان با آنتی اکسیدان 28 تشدید را تجربه کردند ، در مقایسه با 68 درصد از گروه کنترل که 39 مورد تشدید داشتند.

محققان همچنین دریافتند که آنتی‌اکسیدان‌های اضافی غلظت آنتی‌اکسیدان در گردش خون بتاکاروتن ، کوآنزیم Q10 ، گاما توکوفرول ، نوعی ویتامین E و لوتئین را کاهش داده و به طور موقت کاهش التهاب (در 4 هفته ، اما نه 16 هفته) را با دو خون اندازه‌گیری می‌کنند. نشانگرهای زیستی مبتنی بر التهاب ، کالپروتکتین و میلوپراکسیداز (MPO) هستند. افراد مبتلا به CF به طور معمول عفونت‌های مزمن باکتریایی را تجربه می‌کنند ، که منجر به التهاب و رها شدن مقادیر زیادی از انواع اکسیژن فعال در مجاری هوایی می‌شود.

آنها افزودند که به طور طبیعی ، بدن می‌تواند دفاع آنتی‌اکسیدانی را خنثی کند و این استرس اکسیداتیو را خنثی نماید ، اما CF با کمبود آنتی‌اکسیدان در رژیم غذایی مشخص می‌شود. این به عدم تعادل اکسیدان-آنتی‌اکسیدان و التهاب بیشتر است که منجر به آسیب ریه و از بین رفتن تدریجی عملکرد ریه‌ها می‌شود. بهبود وضعیت آنتی‌اکسیدانی در CF یک هدف مهم بالینی است و ممکن است تأثیر مثبتی بر سلامتی داشته باشد. فرمول‌های آنتی‌اکسیدانی خوراکی در CF با نتایج مختلط آزمایش شده‌اند.

این کارآزمایی مرحله 2 که در 15 مرکز CF وابسته به شبکه توسعه درمانی بنیاد CF انجام شده است ، بیمارانی را که 10 سال و بالاتر (متوسط ​​سن 22 سال) داشتند ، با نارسایی لوزالمعده ثبت کرده و این باعث سوء جذب آنتی‌اکسیدان‌ها می‌شود.  بیماران گروه کنترل یک مولتی ویتامین را بدون غنی‌سازی آنتی‌اکسیدان دریافت کردند. دو گروه ویتامین‌های خود را به همان اندازه تحمل کردند و هیچ تفاوتی در بروز عوارض جانبی بین دو گروه مشاهده نشد.

این مطالعه نتیجه نهایی را برآورده نمی‌کند: تغییر غلظت MPO ، به جای نشانگر دیگر التهاب مجاری هوایی مانند الاستاز نوتروفیل محسوب می‌شود و گونه‌های فعال اکسیژن به عنوان بخشی از عملکرد آن در مکانیسم‌های دفاعی عمل می‌کنند و به نوعی نشانگر استرس اکسیداتیو عمل می‌کند. در حالی که به نظر نمی‌رسد که مکمل آنتی‌اکسیدانی اثرات ضد التهابی پایدار داشته باشد ، ما معتقدیم که تأثیر آن به موقع تا اولین تشدید ریوی قابل توجه و از نظر بالینی معنی دار بوده است. توسعه درمان‌های ضد التهابی ایمن و مؤثر هم‌چنان یک اولویت اصلی جامعه CF است.

 

منابع:

Sagel, S.D., Khan, U., Jain, R., Graff, G., Daines, C.L., Dunitz, J.M., Borowitz, D., Orenstein, D.M., Abdulhamid, I., Noe, J. and Clancy, J.P., 2018. Effects of an antioxidant-enriched multivitamin in cystic fibrosis. a randomized, controlled, multicenter Clinical trial. American journal of respiratory and critical care medicine198(5), pp.639-647.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

گلوتاتیون در درمان سرطان

یکی از بزرگترین مشکلات در درمان فعلی سرطان این است که عوامل مؤثر در از بین بردن سلول‌های تومور ، در عین حال برای بقیه سلول‌ها و بافت‌های سالم بیمار بسیار سمی هستند.

برای حل این مشکل ، دانشگاه کشور باسک (UPV / EHU) به دنبال درمان‌های خاص‌تر و بررسی تفاوت‌های بین سلول‌های توموری و سلول‌های سالم است.

یک تیم تحقیقاتی از دانشکده پزشکی در تلاشند تا عوامل دارویی را افزایش دهند که باعث افزایش مزیت درمانی ترکیبات شیمی درمانی ، ایمنی و رادیوتراپی در معالجه بیماری‌های سرطانی می‌شود.

هدف تیم تحقیقاتی شناسایی ترکیباتی است که در مسیرهای متابولیک و فرآیندهای مختلفی بسته به اینکه آیا یک بافت بیمار یا یک بافت سالم درگیر است ، شناسایی شود. از این طریق میتوان اقدامات انتخابی را انجام داد ، افزایش حساسیت به درمان برای بافت‌های بیمار بدون آسیب رساندن به سلول‌ها یا بافت‌های سالم در همان زمان.

محققان با این هدف کلی ، مواد بیولوژیک مختلف را در تعدادی از ماژول‌های مختلف توموری مانند ملانوما ، سارکوم و سرطان روده بزرگ آزمایش کردند. از یک سو ، آن‌ها عوامل مؤثر در سطح گلوتاتیون (GSH) را مورد مطالعه قرار دادند. گلوتاتیون عنصر اصلی در فرآیندهای بیولوژیکی سلول‌ها ، سالم و توموری است. سلول‌های تومور با سطح GSH بالا از رشد و ظرفیت متاستاتیک بیشتر و حساسیت کمتری نسبت به عوامل ضد توموری برخوردار هستند. از طرف دیگر ، یکی از ویژگی‌های سلول‌های توموری این است که سطح تمایز طبیعی خود را از دست می‌دهند و به جای انجام یک عملکرد مشخص ، شروع به تکثیر و تولید تعداد بیشتری سلول‌های توموری می‌کنند. به همین دلیل است که محققان هم‌چنین از عواملی استفاده کرده‌اند که باعث ایجاد تمایز می‌شوند ، مانند رتینوئیدها.

هر دو گروه تعدیل کننده با عوامل کلاسیک مورد استفاده در درمان‌های ضد توموری همراه بوده و مزایای ناشی از آن را دیده‌اند. آن‌ها نشان داده‌اند که عامل تعدیل‌کننده سطح GSH – oxothiazolidine-carboxylate   اثر ضدتورمی در سلول‌های ضدتورم را افزایش می‌دهد و در عین حال از بافت سالم محافظت می‌کند. در این روش می‌توان مزایای درمانی را افزایش داد. با این وجود ، هنگامی که عامل تعدیل کننده سطح GSH دیگری با عوامل ضد تومور ، به عنوان مثال ، buthionine-sulphoxamide  (BSO  ترکیب شود ، محققان مشاهده کردند که تأثیر داروی استاندارد افزایش یافته است اما افزایش آسیب به بافت سالم نیز رخ داده است.

همچنین ، با هدف بازگشت سلول‌ها به حالت متفاوت‌تر ، نزدیک‌تر به رفتار سلول سالم ، این تیم تحقیقاتی در مورد استفاده از رتینوئیدها به همراه ترکیبات استاندارد تحقیق می‌کنند. پاسخ سلول‌های توموری به رتینوئیدها به میزان تمایز این سلول‌ها بستگی دارد. به طور کلی سلول‌های توموری بسیار متمایز نسبت به سلول‌های نسبتاً متفاوت نسبت به رتینوئیدها حساس هستند. این دومی ، در پاسخ به رتینوئیدها ، ممکن است مکانیسم‌های دفاعی را افزایش دهد که سطح GSH را افزایش می‌دهد و از این طریق ، ظرفیت متاستاتیک را افزایش می‌دهد.

این یک نکته جالب است ، با توجه به این‌که تا به امروز این ظرفیت متفاوت که می‌تواند رده سلولی مختلفی در یک نوع تومور مشابه داشته باشد شرح داده نشده است. آنچه محققان UPV-EHU انجام داده‌اند پیوند دادن هر دو خط مدولاسیون GSH و تمایز است. آن‌ها پیوندی بین این دو پیدا کرده اند، القای تمایز با رتینوئیدها هم‌چنین سطح GSH سلول‌های توموری را تعدیل می‌کند.

محققان در حال تجزیه و تحلیل مدل غلظت و تجویز داروهای مورد استفاده هستند ، با توجه به اینکه در مدولاسیون بیولوژیکی ، هر دو عنصر برای موفقیت در درمان اساسی هستند. غلظت ماده مشخص نیست، زیرا خیلی کم یا زیاد ممکن است اثرات متضاد یا نامطلوب ایجاد کند.

به دنبال آزمایشات آزمایشگاهی و in vivo توسط محققان آزمایشگاههای UPV / EHU ، یکی از اهداف تیم تحقیق انتقال اطلاعات به دست آمده به سیستم‌های با مدیریت راحت‌تر برای تحقیق و آزمایش‌های بالینی است.

 

منابع:

Baulies, A., Montero, J., Matías, N., Insausti, N., Terrones, O., Basañez, G., Vallejo, C., de La Rosa, L.C., Martinez, L., Robles, D. and Morales, A., 2018. The 2-oxoglutarate carrier promotes liver cancer by sustaining mitochondrial GSH despite cholesterol loading. Redox biology, 14, pp.164-177.

Bansal, A. and Simon, M.C., 2018. Glutathione metabolism in cancer progression and treatment resistance. The Journal of cell biology217(7), pp.2291-2298.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

تیول و سنسورهای آنتی بادی

نور اشعه ماوراء بنفش با بی‌حرکت کردن آنتی‌بادی‌ها باعث افزایش حساسیت زدایی می‌شود

از تشخیص پاتوژن‌ها در نمونه‌های خون گرفته تا مطالعه سنتز پروتئین ، سنسورهای کوارتز کریستال میکروبالیانس (QCM) کاربردهای زیادی در زیست شناسی مدرن دارند. در این تکنیک ، آنتی‌بادی‌های متصل به الکترودهای طلا، قطعه‌ای از بلور کوارتز مانند “قلاب” در قسمت چسبنده یک بند عمل می‌کنند و با گذر از آن مولکول‌های همسان را جذب می‌کنند. هرچه آنتی‌بادی‌های مولکولی بیشتری روی سطح سنسور وجود داشته باشند ، قابلیت تشخیص دستگاه QCM حساس‌تر است.

متأسفانه ، برخی از آنتی‌بادی‌ها به طور معمول خود را به صفحه قلاب می بندند ، و آن‌ها را به عنوان گیرنده‌های بیولوژیکی بی فایده می‌کنند و حساسیت سنسور را تضعیف می‌کنند. اکنون محققان دانشگاه ناپل “فدریکو دوم” و دومین دانشگاه ناپل در ایتالیا راهی برای افزایش تعداد آنتی‌بادی‌ها در این فرایند تشخیص مولکولی – با استفاده از نور – پیدا کرده‌اند. در مقاله‌ای که اخیراً در مجله   Biomedical Optics Express  منتشر شده است ، تیم دانشمندان آنتی‌بادی‌هایی را با پالس‌های بسیار کوتاه نور ماوراء بنفش (UV)  تابش دادند. نور UV توسط اسیدآمینه تریپتوفان جذب می‌شود ، که باعث شکسته شدن پل‌های دی سولفید در نگه داشتن قسمت‌هایی از آنتی‌بادی شده و باعث می‌شود قسمت خاصی از اسیدآمینه سیستئین به نام گروه تیول ، در انتهای دم آنتی‌بادی قرار بگیرد. از آنجا که گروه‌های تیول نسبت به سایر قسمت‌های آنتی‌بادی به شدت جذب الکترودهای طلایی می‌شوند ، قسمت‌های پایینی این آنتی‌بادی‌های پرتوتابی به احتمال زیاد نسبت به انتهای “قلاب” به الکترودهای طلا چسبیده می‌شوند.

محققان می‌گویند ، با استفاده از این روش ، حساسیت دستگاه QCM را بیش از دو برابر افزایش داده و فرصت‌های جدیدی را برای استفاده از این نوع سنسور باز کرده است.

منابع:

Funari, R., Della Ventura, B., Altucci, C., Offenhausser, A., Mayer, D. and Velotta, R., 2016. Single molecule characterization of UV-activated antibodies on gold by atomic force microscopy. Langmuir32(32), pp.8084-8091.

 

Liu, Y. and Yu, J., 2016. Oriented immobilization of proteins on solid supports for use in biosensors and biochips: a review. Microchimica Acta183(1), pp.1-19.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

دفاع آنتی‌اکسیدانی در اسکیزوفرنی

دفاع آنتی‌اکسیدانی در اسکیزوفرنی ، اختلال دو قطبی کاهش می‌یابد

نتایج حاصل از یک مطالعه تونسی نشان می‌دهد که سیستم دفاعی آنتی‌اکسیدانی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی (BD) تغییر می‌کند.

انور مکری (دانشگاه موناستیر) و تیم او دریافتند که بیماران اسکیزوفرنی و BD سطح گلوتاتیون کل (GSHt) پایین‌تر و سطح پایین‌تر گلوتاتیون احیا (GSHr) نسبت به افراد سالم روانی (گروه کنترل) دارند. علاوه بر این ، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی خاص در بیماران در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته است.

محققان اعصاب و روانشناسی و روانپزشکی بیولوژیکی اظهار داشتند: “کمبود GSH ممکن است یک نشانگر غیرمستقیم مهم استرس اکسیداتیو در اسکیزوفرنی و BD باشد.”

این تیم، 46 بیمار اسکیزوفرنی (میانگین سنی 33/2 سال) ، و30 بیمار مبتلا به BD ( میانگین سنی 31.3 سال) و 40 نفر شاهد (میانگین سنی 32.3 سال) را مورد مطالعه قرار دادند.

نمونه خون از كليه شركت كنندگان جمع آوري شد و سطح GSHt ، GSHr ، گلوتاتيون اكسيد شده ، سوپراكسيد دیسموتاز (SOD) ، گلوتاتيون پراكسيداز و كاتالاز مورد ارزيابي قرار گرفت.

محققان دریافتند که بیماران اسکیزوفرنی و BD میانگین سطح GSHt به طور معنی داری پایین‌تر از گروه شاهد داشتند که به ترتیب 601/64 و 552/21 در مقابل 826/15 میکرومول در لیتر نشان داد و سطح GSHr پایین‌تر به مقدار  579/85 و 526/23 در مقابل 794/91 میکرومول در لیتر بود.

علاوه بر این ، سطح فعالیت SOD در بیماران اسکیزوفرنی در مقایسه با بیماران مبتلا به BD و شاهد،1/63 در مقابل1/17 و 2/35 واحد در میلی‌گرم Hb ، سطح فعالیت کاتالاز 146/9 در مقابل 216/05 و 285/15 واحد در میلی گرم Hb گزارش شد.. تفاوت بین بیماران BD و گروه شاهد از نظر میزان کاتالاز نیز معنی دار بود.

از نظر سطح فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز اختلاف معنی داری بین گروه‌ها مشاهده نشد.

مکری و تیم او نتیجه گرفتند: “نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که در اسکیزوفرنی و BD تغییری در سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی وجود دارد.”

آن‌ها می‌افزایند: “پیوند پیشنهادی که بین سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی و فیزیوپاتولوژی اسکیزوفرنی و BD وجود دارد ، یک مبنای نظری برای توسعه راهکارهای درمانی جدید مانند مکمل پیش ماده گلوتاتیون یا سایر آنتی‌اکسیدان‌ها فراهم می‌کند.”

 

منابع:

Das, T.K., Javadzadeh, A., Dey, A., Sabesan, P., Theberge, J., Radua, J. and Palaniyappan, L., 2019. Antioxidant defense in schizophrenia and bipolar disorder: A meta-analysis of MRS studies of anterior cingulate glutathione. Progress in Neuro-Psychopharmacology and Biological Psychiatry91, pp.94-102.

 

Bai, Z.L., Li, X.S., Chen, G.Y., Du, Y., Wei, Z.X., Chen, X., Zheng, G.E., Deng, W. and Cheng, Y., 2018. Serum oxidative stress marker levels in unmedicated and medicated patients with schizophrenia. Journal of Molecular Neuroscience66(3), pp.428-436.