نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

چرا پرندگان معمولا بیشتر از پستانداران عمر می‌کنند؟

آیا متابولیسم سلولی در فیبروبلاست‌های اولیه و استرس اکسیداتیو در خون پستانداران و پرندگان متفاوت است؟

آنتی‌اکسیدان‌ها در محافظت از بافت‌ها در برابر آسیب‌های اکسیداتیو مرتبط با پیری نقش مهمی ایفا می‌کنند و به همین ترتیب، نخستین دلایل مربوط به مکانیسم‌های فیزیولوژیکی برای تغییر در تاریخ زندگی هستند. محققین اندازه ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، پاسخ آنتی‌اکسیدانی به استرس و سطوح اسیداوریک، ویتامین E و چهار کاروتنوئیدها را در 95 گونه از پرندگان، بیشتر از حوضچه‌های میشیگان یا پاناما اندازه‌گیری کردند. آن‌ها مقادیر آنتی‌اکسیدانی را به هفت متغیر مرتبط با تاریخ زندگی (اندازه، میزان بقا، دوره انکوباسیون، دوره پستاندار، میزان متابولیسم پایه، جرم بدن و اینکه آیا گونه در آب و هوای گرمسیری یا معتدل زندگی می‌کرد) مقایسه کردند. سطوح آنتی‌اکسیدانی بالاتری به طور کلی در ویژگی رشد سریع‌تر، میزان بقای کمتر، اندازه بدن کوچکتر و میزان متابولیسم بالاتر مشاهده شد اما ارتباط آنتی‌اکسیدان‌های خاص با صفات زندگی فردی، پیچیدگی قابل توجهی را نشان داد. میزان آنتی‌اکسیدان بین گونه‌های گرمسیری و معتدل متفاوت بوده و با توجه به نمونه‌گیری تاکسونومیکی متفاوت است. ویتامین E رابطه کمی با صفات زندگی دارد. به طور کلی، نتایج تا حدی از این فرضیه حمایت می‌کند که درهم آمیختن بسیاری از عوامل مربوط به سطوح آنتی‌اکسیدانی می‌تواند در بقای پرندگان نقش داشته باشد.

گروه تحقیقاتی بر این شد که آیا پرندگان و پستانداران الگوهای متفاوتی در متابولیسم سلولی دارند؟ آیا این الگوهای متفاوت به دلیل تفاوت آن‌ها در میزان استفاده از انرژی است؟  محققان هم‌چنین آزمایش کردند که آیا پرندگان دارای غلظت آنتی‌اکسیدانی بالاتری برای کاهش غلظت‌های بالاتر از گونه‌های فعال اکسیژن می‌باشند؟ یکی از اهداف آن‌ها تعیین این مساله است که آیا پرندگان و پستانداران در میزان آسیب ناشی از تعادل گونه‌های فعال اکسیژن و غلظت آنتی‌اکسیدان‌ها (استرس اکسیداتیو) متفاوتند یا نه؟

نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که میزان استفاده از انرژی سلولی، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، عدم آسیب به چربی‌ها و آنتی‌اکسیدان آنزیمی (یعنی فعالیت کاتالاز) در پرندگان نسبت به پستانداران به طور قابل توجهی بیشتر است. میزان مصرف انرژی در سلول و اندازه‌گیری اجزای استرس اکسیداتیو با اندازه بدن متفاوت نیست. همچنین بیشتر پارامترهای استرس اکسیداتیو با افزایش سن در پستانداران، اما نه در پرندگان، ارتباط دارد.

به گزارش محققان، این تحقیق یکی از اولین مطالعات متقابل گونه‌های استرس اکسیداتیو است که پرندگان را با پستانداران مقایسه می‌کند تا درک کنند چرا پرندگان طول عمر بیشتری نسبت به پستانداران دارا هستند. پرندگان دارای میزان بالاتر مصرف انرژی و میزان کلی استرس اکسیداتیو پایین‌تر می‌باشند.

این مطالعات بر روی تاثیرات آنتی‌اکسیدانی در درون گونه‌های مختلف در تنش اکسیداتیو و پیوند با دفاع ایمنی در آینده متمرکز شده‌اند.

 

منابع:

Cohen, A.A., McGraw, K.J., Wiersma, P., Williams, J.B., Robinson, W.D., Robinson, T.R., Brawn, J.D. and Ricklefs, R.E., 2008. Interspecific associations between circulating antioxidant levels and life-history variation in birds. The American Naturalist172(2), pp.178-193.

Wiersma, P., Selman, C., Speakman, J.R. and Verhulst, S., 2004. Birds sacrifice oxidative protection for reproduction. Proceedings of the Royal Society of London. Series B: Biological Sciences271(suppl_5), pp.S360-S363.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

وضعیت کل اکسیدان (TOS) در عمل پیوند عروق کرونر

تجویز بایپس عروق کرونر باعث استرس اکسیداتیو‌‌ سیستمی می‌شود. این وضعیت با بیش از حد تولید گونه‌های فعال اکسیژن همراه است که نقش مهمی را در پاتوفیزیولوژی استرس اکسیداتیو ایفا می‌کند. گونه‌های واکنش‌پذیر اکسیژن اثرات سمی بر ساختارهای سلولی، از جمله چربی‌ها، پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک دارند. واکنش‌های اکسیدکننده منجر به آسیب عملکرد سلولی می‌شود و ممکن است عوارض بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر قلب را افزایش دهد.

با این حال، گونه‌های فعال اکسیژن که نه تنها به عنوان مواد منفی کشنده از متابولیسم سلول شناخته‌شده بلکه همچنین مولکول‌های مهم در ارسال سیگنال عروقی به طور معمول در سلول‌ها وجود دارد. هنگامی که گونه‌های فعال اکسیژن ظرفیت آنتی اکسیدان را بیش از حد بالا می‌برد، این به استرس اکسیداتیوسیستمی منجر می‌شود. بنابراین، ارزیابی اکسیدان‌ها و آنتی اکسیدان‌ها در بیماران مبتلا به عروق کرونر قلب می‌تواند دیدگاه کامل‌تری در مورد تغییر تعادل اکسیداتیو بدهد.

غلظت سرمی غلظت‌های مختلف اکسیداتیو در آزمایشگاه می‌تواند به طور جداگانه اندازه گیری شود، اما اندازه‌گیری این مولکول‌ها بسیار سنگین و وقت‌گیر است و نیاز به تکنیک‌های پیچیده و هزینه‌های بالا دارد. وضعیت کل آنتی‌اکسیدان (TAS)، وضعیت کل اکسیدان (TOS) و شاخص استرس اکسیداتیو (OSI) بازتاب بازتوانی تعادل بین اکسیداسیون و آنتی‌اکسیدشدن است. اندازه‌گیری وضعیت آنتی‌اکسیدانی کل نشان دهنده فعالیت آنتی‌اکسیدان‌ها است، در حالی که وضعیت کل اکسیدان (TOS) شاخص گونه‌های فعال اکسیژن است. شاخص استرس اکسیداتیو نسبت TOS به TAS و شاخص درجه استرس اکسیداتیو سیستمیک است. تعیین TOS عملی‌تر از اندازه گیری‌های فردی گونه‌های فعال اکسیژن که شامل هیدروکسیل، پراکسید هیدروژن، هیپوکلریت و سوپر اکسید است می‌باشد. در حال حاضر افزایش قابل توجهی در میزان TOS در 30 دقیقه نشان دهنده افزایش تولید گونه‌های فعال اکسیژن در بیماران با مشکل تعادل اکسیداتیو آنتی‌اکسیدان در پیوند عروق کرونر (ONCABG) است. مطالعات نشان‌داده‌ است بیمارانی که با مشکل تعادل اکسیداتیو آنتی‌اکسیدان در پیوند عروق کرونر مراجعه می‌کنند در معرض بی‌اختیاری قوی اکسیداتیو و افزایش اکسیدان‌ها در عمل بازگرداندن جریان خون به یک عضو یا بافت، قرار دارند.

منابع:

Gabriel, E.A., Mazza, C.A. and de Mello, M.A.J., 2018. Use of Antioxidants in Cardiovascular Surgery. International Journal of Nutrology11(03), pp.080-086

Gomes, E.T., da Costa Galvão, P.C., dos Santos, K.V. and da Silva Bezerra, S.M.M., 2019. Risk factors for anxiety and depression in the preoperative period of cardiac surgery. Enfermería Global, 18(2), pp.456-469.