در مورد میکروپلاستی و سلامتی شما باید بدانید(قسمت اول)
بلوکهای سمی
اگر چه تحقیقات بیشتری برای درک اثرات بالقوه مواجهه با میکروپلاستی مورد نیاز است، مطالعات نشان میدهد که مواد شیمیایی موجود در بسیاری از محصولات پلاستیکی ممکن است به سلامت انسان آسیب برساند. به عنوان مثال، بلوکهای اصلی ساختمان برخی از انواع پلاستیک اثرات سمی دارند. یا ، (Bisphenol A (BPA برای تولید انواع خاصی از پلیکربنات استفاده میشود. این یک نوع پلاستیکی سخت و شفاف است. BPA یک ماده شیمیایی مختلکننده غدد درونریز است که ممکن است فعالیت هورمون طبیعی در انسان با مشکل مواجه شود. اداره مواد غذایی و داروی اعلام کرده است که منبع اصلی خطر برای اکثر افراد قرار گرفتن در معرض BPA در سطوح ایمنی است. آژانس حفاظت از محیط زیست، آزمایشات سمی استاندارد شده، مقدار BPA در انسان را نگرانکننده یافت میکند. بعضی از تحقیقات در حیوانات و انسانها نشان میدهد که قرار گرفتن در معرض BPA احتمال بروز نقایص زود هنگام، بیماری متابولیکی و سایر مشکلات سلامتی را افزایش میدهد. مطالعات اخیر در حیوانات نشان دادهاند که حتی دوزهای پایین BPA ممکن است اثرات منفی داشته باشد. این مطالعات هنوز در انسان تکرار نشده است.
فتالات باعث اختلال فعالیت هورمونی میشود
حتی در مواردی که بلوکهای ساختمانی اولیه پلاستیک خودشان به هیچ وجه برای سلامتی انسان خطرناک نیستند، مواد شیمیایی به طور بالقوه مضر اغلب به پلاستیک اضافه میشوند تا ظاهر و عملکرد آنها را تغییر دهد. به عنوان مثال، فتالات، مواد شیمیایی ناشی از اندوکرین است که اغلب به عنوان “پلاستیک” استفاده میشوند تا پلاستیک را انعطافپذیرتر کنند. در میان سایر اثرات بهداشتی، قرار گرفتن در معرض فتالات به کاهش سطح تستوسترون در جنینهای مردان مرتبط است. شانا سوان، استاد بهداشت و سلامت در دانشکده پزشکی ایکانی در کوه سینا در نیویورک، در مصاحبه ای به Healthline گفت: “سندرم فتالیت چیزی است که در مردانی دیده میشود که در معرض فتالات در داخل رحم قرار دارند.” وی گفت: “و آنچه اتفاق می افتد این است که تکامل اندامهای تناسلی مردانه به طور کامل شکل میگیرد.” اما تحقیقات او نشان میدهد که جنین پسر با سطوح بالاتر (از قرار گرفتن در معرض فتالات بیشتر) احتمال دارد که با بیضههایی که به طور کامل نزول کردهاند و آلت تناسلی کوچک به دنیا بیایند و فاصله کوتاهی بین مقعد و آلت تناسلی خود داشته باشند. این امر به افزایش خطر ناباروری منجر شدهاست.
سایر مواد افزودنی ممکن است مضر باشد
علاوه بر فتالات، مواد شیمیایی دیگر نیز اغلب به پلاستیک اضافه میشوند که بسیاری از آنها با اثرات بالقوه سلامتی ارتباط دارد. به عنوان مثال، رنگ آمیزی اغلب حاوی فلزات سنگین و یا سایر مواد سمی است. شعله بازدارندهها میتوانند اثرات غشایی ناخوشایند داشته باشند. هالدین می گوید: عوامل ضد میکروبی میتوانند به بعضی از پلاستیکها اضافه شوند. ذرات میکرو پلاستیک همچنین میتوانند سایر آلودگیها را از محیط اطراف خود برداشت کنند. وی افزود: “هنگامی که پلاستیکها در مدت زمان طولانی در محیط زندگی میکنند، آلایندهها را از هوا، آب و خاک میگیرند. ما آنها را” پناهگاههای سمی “مینامیم، بنابراین مهم نیست چطور پلاستیکی است، اما اگر تمایل به جذب آلاینده های محیط زیستی داشته باشیم و آنها را ذخیره و آنها را متمرکز کنیم، بدیهی است که ما نگران تماس با چنین موادی هستیم”.
مصرفکنندگان میتوانند چه کاری انجام دهند
هالدین می گوید تحقیقات بیشتری برای درک اثرات بالقوه بهداشتی مواجهه با میکروپلاستی، بلکه همچنین نانوپلاستیکها نیز ضروری است. نانوپلاستی ها 1 تا 100 میکرومتر طول دارند. در آن اندازه، آنها به طور بالقوه میتوانند وارد جریان خون انسان و سلولها شوند. دانشمندان شروع به کشف اثراتی کردهاند که نانوپلاستیک ممکن است روی بدن انسان داشته باشد. در عین حال، هالدین مایل است تغییرات در نحوه ساخت و استفاده از پلاستیک ها را ببیند. به عنوان مثال، او میخواهد تولیدکنندگان را به استفاده از جایگزین مخرب کمتر سمی و استفاده کمتر از سوختهای فسیلی که اکثر پلاستیک ها در حال حاضر از آن ساختهشده است، وادار کند. همچنین توسعه و استفاده از پلاستیکهایی که طول عمر کوتاهتر دارند، در برنامهی اوست.
سیاستگذاران دولت نقش مهمی در تنظیم صنعت و ارتقای این تغییرات دارند، اما هالدین معتقد است مصرفکنندگان نیز میتوانند کمک کنند. وی افزود: “مصرفکنندگان به منظور نشاندادن این که آنها این را نمیخواهند، نه تنها باید آن را خریداری نکنند، بلکه باید برای جایگزین مبارزه کنند. آنها باید بپرسند، این مواد چیست؟ آیا امن است؟ اگر ما این کار را انجام دهیم، می توانیم خواهان سیاستی برای ایجاد نسل بعدی پلاستیکها باشیم که به طور فوری مورد نیاز است.”
منابع:
. Heather Cruickshank on June 13, 2019 New/ healthline