نیتریک اکساید (Nitric Oxide) رادیکال آزادی با نیم عمر کم بوده که کمتر از یک ثانیه در سیستم گردش خون و سیستم‌های بیولوژيکی دیگر پایدار می‌ماند. در پستانداران از جمله انسان، نیتریک اکساید یک مولکول سیگنالینگ مهم سلولی بوده که در بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی و پاتولوژیک دخیل است.  سطح پایین تولید نیتریک اکساید در حفاظت از اندام‌هایی مانند کبد دربرابر آسیب‌ها اهمیت دارد. مقدار اندک نیتریک اکساید (NO) با مهار انقباض عضله صاف ، تجمع پلاکت‌ها و چسبندگی لکوسیت به اندوتلیوم به هوموستاز عروقی کمک می‌کند. افرادی که مبتلا به آترواسکلروز، دیابت یا فشار خون بالا هستند، اغلب نارسایی مسیرهای NO را نشان می‌دهند. نیتریک اکساید  هم‌چنین توسط فاگوسیت‌ها (تک سلولی، ماکروفاژها و نوتروفیل‌ها) به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی بدن تولید می‌شود.