نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

انتخاب شما کدام است؛ کیت یا روش دستی؟!

در گذشته آزمایشات دستی انجام می‌شدند ولی امروزه به دلیل نیاز به سرعت بخشیدن در انجام آزمایشات و کاهش درصد خطا به میزان حداقل از کیت‌های مخصوص به هر تست استفاده می‌گردد. در روش دستی احتمال خطای محقق بالا می‌رود و سرعت انجام کار به دلیل طولانی‌تر بودن پروسه، کاهش پیدا می‌کند. نکته‌ی قابل توجهی که آزمایش به روش کیت را بر روش دستی و سنتی ارجحیت می‌دهد این‌‌ است‌که یک آزمایش باید دقت و صحت داشته‌‌باشد.

دقت، تکرارپذیری یک جواب است؛ و صحت، نزدیک بودن به هدف یا نتیجه‌ی مورد نظراست. تکرارپذیری خود بر دو نوع است: تکرارپذیری با یک روش و دستگاه؛ تکرارپذیری با روش و دستگاه‌های مختلف. در دقت، بررسی می‌شود که آیا در صورت تکرار آزمایش مقادیر مشابه به‌دست می‌آید یا خیر؛ که این موضوع در روش کیت به راحتی میسر می‌شود.  صحت جواب‌های یک آزمایش را می‌توان با مقایسه یک نمونه مشخص بین آزمایشگاه‌های مختلف یا سنجش غلظت کالیبراتور بررسی کرد. در صورتی‌که یک آزمایش صحت نامناسبی داشته باشد ولی دقت آن خوب باشد، برای بررسی سیر بیماری می‌توان از آن بهره‌برد. دقت جواب‌های یک آزمایش را می‌توان به سه طریق بررسی کرد:۱. مقدار خطای دقت معمولا با شاخص‌های پراکندگی به‌دست می‌آید. ۲. استفاده از آزمون آماری ۳. استفاده از منحنی کنترل چارت. برای بررسی خطای کلی آزمایش، مجموع خطاهای صحت و دقت در نظر گرفته‌ می‌شود. حداکثر خطای مجاز در روش دستی و آزمایشات آنزیمی۱۰درصد و در روش استفاده از کیت و اتوماتیک و آزمایشات غیرآنزیمی ۵درصد می‌باشد.

تنها افراد حرفه‌ای تست‌های آزمایشگاهی را انجام می‌دهند؛ مساله‌ی مهمی که دانشجویان را نگران می‌کند که چگونه بدون تجارب حرفه‌ای می‌توانند به نتیجه مطلوبی در اجرای آزمایش دست یابند. انچام آزمایشات به روش دستی اگرچه درصد خطای بیشتری دارد ولی نیازمند حرفه‌ای بودن نیز می‌باشد و اگر محقق مهارت کافی را نداشته باشد، نه تنها خطای بیشتری را متحمل می‌شود بلکه نمی‌تواند نتیجه درست به‌دست آورد. استفاده از کیت‌ ‌های آزمایشگاهی با سهولت در انجام کار، افزایش دقت این مشکل را برطرف کرده‌است. طوری‌که نه تنها دانشجویان بلکه اساتید نیز به دلیل طراحی قابل اعتماد کیت‌ها و کاهش چشمگیر خطا در آزمایشات ترجیح می‌دهند از زمان که گنجینه‌ی محققین است، نهایت استفاده را کرده و کیت‌های مناسب با آزمایش خود را تهیه نمایند.

 

کیت آزمایشگاهی در تحقیقات علوم زیستی ، توسعه و کشف دارو ، و بررسی محیطی برای طیف وسیعی از کاربردها نظیر تحقیق در رابطه با مسیرهای بیماری، بررسی کاندیدهای بالقوه‌ی دارویی و ارزیابی فرآیندهای تولید زیست دارویی به‌کار گرفته می‌شود. بسیاری از محققین که قصد دارند برای اولین بار اقدام به خرید کیت تحقیقاتی کنند، از داشتن اطلاعات لازم جهت انتخاب محصول مورد نظر خود محروم هستند، که داشتن اطلاعات جامع و کامل در این زمینه، راه وصول به بهترین نتیجه را سرعت می‌بخشد.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

۹ تجربه بد از کار کردن در یک آزمایشگاه

فارغ از هر محتوای داخلی، عنوانی که از یک شماره و یک صفت استفاده کرده باشه آدمو جذب می‌کنه. ممکنه هیچ تمایلی به دونستن مطالب در مورد چیزبرگر نداشته باشم اما یه مطلب بنویس و عنوان “۸ چیزی که در مورد چیزبرگر نمی‌دانید” روش بذار، اونموقع احساس می‌کنم که باید بخونمش. گذشته از تمام این‌ها کار کردن تو آزمایشگاه خیلی سخته و تقریبا تمام کسانی که در یک آزمایشگاه کار می‌کنن زندگی اجتماعی مناسبی ندارند.

ممکنه شما یک انسان معمولی و غیر دانشمند باشین. ولی اگه فردی هستین که در آزمایشگاه به کار پژوهشی مشغوله، این موارد رو حتما دنبال کنین:

۹- دوستان غیر دانشمند شما، نمی‌فهمن دارین چیکار می‌کنین.

حتی وقتی خارج از محیط کاری افراد در مورد کارشون صحبت می‌کنن می‌تونن تو جملات کوچک دستاوردهاشون رو خلاصه کنن. مثلا می‌گن من یه ماکت ساختم یا یه مشتری امروز راضی از دفتر ما اومد بیرون. شما چی می‌خواین بگین؟ “من امروز درمان … همم نه درمان که نمی‌شه گفت من کشف کردم که… نه،نه کشف خیلی کلمه بزرگیه بهتره بگیم تست کردم. می‌دونی تست‌ها داره جلو می‌ره و سوال‌های جدیدی رو برامون آشکار می‌کنه. پس…. چیه بابا نگا می‌کنین؟!” البته زیاد سخت نگیرین. اوضاع دوستان محصل رشته انسانی بدتر از شماست.

۸- دانشمندی که در حال حاضر موفقه، حاصل کار همه‌رو برمی‌داره.

اگه شما چیزیو کشف کنین، استادتون امتیازشو می‌بره. اگه مقاله‌ای بنویسین بیشترین امتیاز برای استادتونه. اگه طرح پژوهشی به تصویب برسونین، گرنتش به استادتون می‌رسه. خوب اگه شما خوش شانس باشین می‌تونین مقالات بیشتری بنویسین و پروپوزال‌های بیشتری به تصویب برسونین و CV استادتون رو بیشتر کنین.

۷- وسایل آزمایشگاهی خیلی گرون و شکننده‌ن.

اوه! شما بهتره یا این وسیله شکسته رو جایگزین کنی یا بری یه جای دیگه تحصیل کنی.

۶- بعضی مواقع آزمایش به دلایلی شکست می‌خوره، بعضی موارد بدون هیچ دلیلی

هرکسی که تو آزمایشگاه کار کرده می‌دونه چیزهایی که ماه‌ها و یا حتی سال‌ها خوب کار می‌کردند یهو از کار میوفتن (به عبارتی آزمایشگاه مثل اینترنت اکسپلورر می‌مونه). این تغییرات ناگهانی تصویر شما از کلیت پروژه رو تغییر می‌ده و بعضی مواقع حتی به این فکر میوفتین که طراحی آزمایش اشتباه بوده. ممکنه سال‌ها وقتتونو با فرضیه اینکه “دفعه پیش وقتی نمونه رو Load می‌کردم بینی بالا کشیدم و دستگاه به طرز خوبی کار کرد پس از این به بعد وقتی با این دستگاه کار کردم بیشتر بینی بالا می‌کشم” تلف کنین.

۵- برنامه شما به چیزهای زیاد و بی‌خود وابسته‌س

رده‌های سلولی لعنتی، لازم که بصورت دوره‌ای و سوای برنامه‌های شخصی‌تون بهشون سر بزنین و محیط عوض کنین. اگه شما تو آزمایشگاه کار نمیکردین می‌تونستین زندگی اجتماعی بهتری داشته باشین و بله این کار آزمایشگاهیه، شوخی که نیس!

۴- چیزی که همه‌روزه از اخبار علمی می‌شنویم این انتظارو میاره که هر هفته شق‌القمر داشته باشیم

تا حالا یه دستاورد خیلی بزرگ تو آزمایشگاه داشتین؟ منم نداشتم. مطمئنا آزمایش‌های موفقی داشتین و معناش اینه که گروه‌های کنترل درست کار کردن و کسی آسیبی ندیده. اما اینکه یه دستاورد بزرگ در حد اورِکا که فرار کنین بیرون و بگین که به یه چیز بزرگ رسیدین خوب حداقل تا الان اتفاق نیافتاده. مگه اینکه برنامه‌ریزی دقیق سماور آشپزخونه که بعد از سال‌ها کار کردن همچنان بعد از مدت معین آب رو می‌جوشونه. شاید باید اینم مقاله کرد!

۳- کار آزمایشگاهی خطرناکه

مردم می‌گن کارشون اذیتشون می‌کنه ولی شما بصورت واقعی دارین با موادی کار می‌کنین که بصورت جدی می‌تونه زندگیتون رو به‌خطر بندازه. موادی مثل مواد شیمیایی، مواد عفونی، دستگاه‌های با ولتاژ بالا و البته یه استاد خشمگین.

۲- باید مثل یه دانشمند لباس بپوشین

یه دوست داشتم که عروسک می‌پوشید و برای برند‌های مختلف تبلیغات می‌کرد. اون موقع فکر می‌کردم که بدتر از این نمی‌تونه باشه. اما بعضی از یونیفورم‌های دانشمندی حس بدتری داره. باید کاورهای کفش استفاده کنین که شباهت زیادی به این داره که انگار کلاه سر کفشاتون گذاشتین. عینک‌های محافظ که پشتش بخار می‌کنه و بیشتر فکر میکنین تو جنگل‌های بارانی استوا دارین کار می‌کنین. و داستان روپوش‌های آزمایشگاه که معمولا بزرگتر از اندازه هستن و خیلی عجیب جلوه می‌کنن.

۱- احساس می‌کنین زمان داره به‌سمت مرگ می‌خزه

شاید نظرتون این باشه که خیلی احساسی و با غلو صحبت می‌کنیم. اگه اینطوره شما احتمالا یه دانشجوی دکترا نبودین و بیشتر از اون مدتی که انتظار داشتین روی موضوعی که زیاد هم بهش علاقه نداشتین کار نکردین. اینارو با مقدار کم درآمد در اون برهه زمانی و دستاورد پایین‌تر از حد انتظارتون از اون پروژه کنار هم قرار بدین و قضاوت کنین.

خوب اگه این مطلب بخش نظرات داشت ممکن بود برین او پایین و نظرات مردم رو راجع به اینکه کارهای سخت‌تری هم وجود داره ببینین.

از همین الان می‌گم “بله” کارهای سخت‌تری هم وجود داره و بله کار کردن در آزمایشگاه زیبایی‌های خاص خودش رو هم داره. شما خودتون دست به کار می‌شین و از یک آزمایش خوب‌طراحی شده لذت می‌برین. می‌تونین سوالاتی در مورد کل جهان بپرسین و بعضا براشون جواب پیدا کنید. اما از اونجایی که عنوان این مطلب با این موارد سازگار نیست بهش نمی‌پردازیم و درک می‌کنم اگه از خوندن این نوشته پشیمون شده باشین. 🙂

برگردان و تصحیح از مقاله‌ای در مجله Science

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

۵ نکته طلایی در خرید یک کیت آزمایشگاهی

تصور زمانی از دوران دانشجویی‌ام که باید برای پروژه پایان‌نامه خود کیت‌ آزمایشگاهی مورد نیاز را سفارش می‌دادم مرا وا داشت تا تجربیات ۸ سال گذشته را بنویسم. روزهای اول فقط عنوان کیت برایم مهم بود و در موقع جستجو فقط به صحیح بودن عنوان دقت می‌کردم که در طی جستجوهایی که انجام می‌دادم هزاران صفحه با عناوین شرکت‌های مختلف برایم باز می‌شد. به اندازه‌ای سردرگم شدم تا مجبور شدم از اساتید و دانشجویان سال بالایی اطلاعاتی را به دست بیاورم. برای شروع به اشتراک‌گذاری تجربه‌ها من این مطلب را نوشتم و امیدوارم شما نیز تجربیات خود را در بخش نظرات همین پست ارسال کنید. از نظر من ۵ نکته مهم در انتخاب یک کیت آزمایشگاهی عبارتند از:

  • امکان‌سنجی آزمایشگاه بر اساس پروتکول کیت: فرایند نادرست انتخاب و یا خرید کیت می‌تواند ضرر مالی را به دنبال داشته باشد. بدین گونه که در هنگام انتخاب کیت مورد نظر، حتما باید به روش اندازه‌گیری آن توجه کرد. به عنوان مثال تعدادی از کیت‌ها نیاز به دستگاه الایزا ریدر برای خوانش دارند و یا تعدادی از کیت‌ها با دستگاه طیف سنجی مرئی – فرابنفش قابل اندازه گیری می‌باشند لذا قبل از جستجو برای کیت باید اطلاعات کافی از تجهیزات خود داشته باشیم و پروتکول کیت مورد نظر را به دقت مطالعه کنیم چرا که گاها به مواردی همچون استفاده از دستگاه سانتریفیوژ یخچال‌دار که شاید در آزمایشگاه وجود نداشته باشد. پس در درجه اول اهمیت، امکان‌سنجی تجهیزات آزمایشگاهی خودمان بر اساس روش انجام آزمایش و یا موارد اشاره شده توسط کمپانی تولیدکننده کیت‌ها می‌باشد.

 

  • کمپانی و برند تولیدکننده کیت: در دوران دانشجویی به دلیل نداشتن تجربه کافی در خرید کیت، بهترین حالت برای انتخاب کیت، کیتی است که قبلا در بخش استفاده شده و یا یک برند مشهور می‌باشد. در این قسمت کمک گرفتن از کارشناسان آزمایشگاه می‌تواند کمک شایانی به شما بکند چرا که تجربه کاربری آنها در سال‌های متمادی، یکی از مهمترین‌ معیارهای انتخاب است. اگر دسترسی به یک کارشناس آزمایشگاه با تجربه ندارید، رجوع به تعداد نقل‌قول‌هایی (Citation) که درباره کیت و روش اندازه‌گیری در مقالات معتبر شده می‌تواند باشد. برای این کار به سادگی می‌توانید در scholar.google.com عنوان کیت را سرچ کنید و در مقالاتی که از این کیت استفاده شده را ملاحضه و ما بین کیت‌ها یک مقایسه ساده انجام دهید.

 

  • حساسیت و ویژگی کیت: یکی از دغدغه‌های یافتن کیت مناسب برای پروژه، میزان حساسیت و ویژگی کیت می‌تواند باشد. در مورد کیت‌هایی که در آنها آنتی‌بادی استفاده شده این اهمیت دوچندان شده و توجه به مشخصات آنتی‌بادی مورد استفاده مانند اینکه «آیا برای نمونه‌های انسانی است؟» و یا اینکه «در کدام حیوانات و به چه میزان همولوگی دارد؟» بسیار مهم است. سوال دیگری که باید به آن توجه کرد این است که آیا کیت مورد نظر قابلیت سنجش با چه دقتی را دارد. به عنوان مثال کیتی در روش الایزا میزان میلی‌مول از ماده‌ایی را می‌سنجد ولی کیتی با روش دیگر مثل رادیوایمنواسی، میزان نانومول از همان ماده را می‌تواند بسنجد. در برخی کیت‌ها باید به وجود کنترل مثبت و یا منفی (بسته به نوع کیت) نیز توجه داشت. این موارد علاوه بر سالم بودن کیت می‌تواند از بروز نتایج اشتباه در اندازه‌گیری جلوگیری می‌کنند.

 

  • شرکت واردکننده و سهل الوصول بودن کیت: زمان رسیدن کیت نیز در برخی از موارد می‌تواند مهم باشد. با توجه به محدودیت‌های اعمال شده از طرف شرکت‌های خارجی تولید کننده کیت‌ها، تهیه این مواد از طریق واسطه امکان‌پذیر است. در این خصوص انتخاب شرکت‌هایی که دارای اعتبار و تائیدیه‌های بازرگانی می‌باشند شاید یکی از راه‌های کمک‌کننده باشد. در برخی موارد گزارش شده است که به علت عدم رعایت شرایط مناسب نگهداری و حمل‌ونقل برای مواد، کیت‌ها کارآیی مناسبی برای مصرف‌کننده نداشته‌اند. برای رهایی از این مشکل مشورت با افراد باتجربه و تهیه کیت از شرکت‌های معتبر بهترین گزینه است.

 

  • قیمت و پشتیبانی: کلمه پشتیبانی در کیت‌هایی که تولیدی شرکت‌های خارجی می‌باشد در ایران مفهومی ‌ندارد و نمی‌توان در صورت بروز مشکل کیت را عودت و یا مشکل را برطرف نمود ولی در خرید از شرکت‌های تولیدکننده ایرانی این مورد قابل پی‌گیری است. با وجود اینکه موارد ذکر شده قبلی اهمیت بسیار بالایی دارند اما در بسیاری از موارد در حقیقت قیمت کیت‌ها به‌عنوان معیار اصلی انتخاب آن مطرح می‌شود. توصیه‌ی شخصی من در این خصوص این است که بگردید کیتی پیدا کنید که تعداد تست‌های قابل انجام آن مناسب با تعداد نمونه‌های شما باشد تا هزینه اضافی نپردازید و یا اینکه ببینیند آیا فرد دیگری نیز از این کیت استفاده خواهد کرد؟ در صورت استفاده مشترک قدرت خرید نیز افزایش می‌یابد.

 

در نهایت باید توجه داشت که انتخاب کیت به یکی از ۹ تجربه بد از کار کردن در یک آزمایشگاه تبدیل نشود. امیدوارم نکات ذکر شده شما را در یک انتخاب موفق یاری کند. اگر مواردی از قلم افتاده می‌توانید در قسمت نظرات زیر همین مطلب آن‌را بنویسید تا دیگران نیز از آن بهره‌مند شوند.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

چرا دوز بالای ویتامین C سلول‌ سرطانی را می‌کشد؟

کاهش مقادیر آنزیم کاتالاز سلول‌های سرطانی را در مقابل دوز بالای ویتامین C آسیب‌پذیر می‌کند.

ویتامین C تاریخچه منقطعی در درمان سرطان دارد اما محققین دانشگاه آیُوا (UI) بر این باورند که راه درست استفاده از این ماده پیش گرفته نشده است.

بسیاری از درمان‌های مبتنی بر ویتامین C بر دریافت دهانی این ماده استوارند. با این وجود دانشمندان UI نشان داده‌اند که تجویز این ماده به‌صورت داخل وریدی با حذف متابولیسم‌های کبدی و مسیر‌های دفعی سطوحی ۱۰۰ تا ۵۰۰ برابر تجویز دهانی در بدن ایجاد می‌کند. این سطوح به مقادیر بسیار بالای ویتامین C که برای حمله به سلول‌های سرطانی مورد نیاز است، بسیار نزدیک است.

پیشتر گفته بودیم که آنتی اکسیدانت‌ها باعث تسریع پیشرفت سرطان ریه می شوند اما، مطالعات قبلی گری بوتنر، متخصص زیست‌شناسی ردوکس این دانشگاه نشان داده است که در این مقادیر بالا (در حدود میلی‌مولار) ویتامین C به‌صورت انتخابی فقط سلول‌های سرطانی را مورد هدف قرار داده و از بین می‌برند. این شرایط در موش‌ها و شرایط آزمایشگاهی مورد تایید قرار گرفته است. پزشکان بیمارستان و کلینیک UI اکنون در حال آزمایش این رویکرد (تجویز وریدی دوز بالای ویتامین C) در بیماران مبتلا به سرطان پانکراس و ریه به‌صورت همزمان با شیمی‌درمانی و رادیوتراپی، هستند. آزمایش‌های بالینی فاز یک قبلا امنیت و کم خطر بودن این درمان را تایید کرده‌اند و در آزمایش‌های بعدی هدف بررسی اثرات این درمان در افزایش نرخ زنده‌مانی خواهد بود.

در مطالعه جدیدی از این تیم که اخیرا در مجله Redox Biology چاپ شده محققین به بررسی جزئیات بیشتری از نحوه تاثیر ویتامین C (آسکوربات) بر سلول‌های سرطانی پرداخته‌اند. این مطالعه نشان می‌دهد که ویتامین C‌ به‌سرعت به هیدروژن پراکسید شکسته می شود و گونه‌های فعال اکسیژن تولید می‌کند. سلول‌های سرطانی بسیار حساس به صدمه در مقابل غلظت بالای هیدروژن پراکسید هستند.

سلول‌های طبیعی راه‌های متفاوتی برای حذف هیدروژن پراکسید دارند و مقادیر آن‌را در حد بسیار پایین نگه می‌دارند. در نتیجه آسیبی به این سلول‌ها وارد نمی‌شود. مطالعات جدید نشان می‌دهد که آنزیم کاتالاز نقش بسیار حیاتی در حذف هیدروژن پراکسید اضافی را دارد. محققین کشف کرده‌اند که سلول‌ها با مقادیر کمتری از کاتالاز در هنگام رویارویی با غلظت‌های بالای ویتامین C، نسبت به آسیب توسط هیدروژن پراکسید بسیار حساس‌ترند.

نویسنده مسئول این مقاله عنوان می‌کند: نتایج ما نشان می‌دهد که سرطان‌هایی که باعث کاهش مقادیر آنزیم کاتالاز در سلول می‌شوند در مقابل این درمان حساس‌تر بوده و سایر سرطان‌ها نسبت به این درمان مقاوم‌ترند.

منبع:

Doskey, C.M., Buranasudja, V., Wagner, B.A., Wilkes, J.G., Du, J., Cullen, J.J. and Buettner, G.R., 2016. Tumor cells have decreased ability to metabolize H 2 O 2: Implications for pharmacological ascorbate in cancer therapy. Redox Biology, 10, pp.274-284.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

تست ۵۰ آزمایش توسط وسیله ایی به اندازه کارت بانکی

انجام آزمایش کامل بیوشیمی یکی از استراتژی‌های تشخیصی برای پزشکان می‌باشد. برای انجام این آزمایشات نیاز به حجم زیادی از خون می‌باشد که علاوه بر هزینه بالا، نیاز به دستگاه‌های پیشرفته و نیروی متخصص می‌باشد. نتایج این آزمایشات معمولا دقیق می‌باشند ولی همانطور که گفته شد زمان رسیدن به نتایج  از سوس آزمایشگاه زیاد می‌باشد. دانشمندان بیمارستان متودیست هوستون به همراه مرکز تحقیقاتی سرطان آندرسون وسیله‌ایی را طراحی کرده‌اند که به اندازه یک کارت بانکی بوده و می‌تواند با استفاده از یک قطره خون بیش از 50 تست آزمایشگاهی مورد نیاز برای چک آپ دوره ایی افراد را انجام دهد که هزینه آن در حدود 10 دلار می‌باشد.

نام انتخابی برای این وسیله و یا همان کارت، V-chip می‌باشد که از دو صفحه شیشه‌ایی ساخته شده و در یک سمت آن 50 لوله باریک که دارای آنتی‌بادی‌های اختصاصی برای اتصال به پروتئین‍‌ها می‌باشد، وجود دارد. علاوه بر این در لوله‌ها مقدار مشخصی کاتالاز وجود دارد که در صورت واکنش و اتصال آنتی‌بادی به پروتئین مورد نظر مثلا انسولین، کاتالاز فعال شده و آب و گاز اکسیژن به دست می‌آید. گاز حاصل از فعال شدن کاتلاز باعث می‌شود که نماینگر هر لوله به سمت بالا حرکت کرده و قابل مشاهده بوده، تفسیر بدین گونه خواهد بود که هر چقدر تولید گاز بیشتر، ارتفاع در لوله‌ها بیشتر. ساخت این دستگاه نمی تواند جایگزین تست‌های دقیق بیوشیمیایی در آزمایشگاه شود ولی در کشورهای در حال توسعه و یا مکان‌هایی که دستگاه‌های پیشرفته وجود ندارند این کارت‌ها شاید بیشتر به کار آیند.

منبع:

Song Y, Zhang Y, Bernard PE, Reuben JM, Ueno NT, Arlinghaus RB, Zu Y, Qin L. Multiplexed volumetric bar-chart chip for point-of-care diagnostics. Nature communications. 2012 Dec 18; 3:1283.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

سوپراکسید دیسموتاز در تحقیقات زخم

ترمیم زخم متشکل از پروسه‌ها و واکنش‌های بسیار زیادی است. به‌صورت کلاسیک ترمیم زخم به ۴ فاز تقسیم می‌شود:

۱. فاز هوموستاز

۲. فاز التهابی

۳. فاز پرولیفراسیون

۴. فاز بلوغ و Remodeling

با وجود این دسته‌بندی، این فازها کاملا جدا از هم نیستند و بعضا همپوشانی در آن‌ها دیده می‌شود. بلافاصله بعد از هر آسیب، پلاکت‌ها شروع به تجمع کرده، پلاک‌ها را تشکیل می‌دهند و در عروق آسیب‌دیده مانع از خون‌ریزی می‌شوند. همزمان، پروسه‌های التهابی شروع می‌شوند و طیفی از سلول‌های التهابی به محل ضایعه جذب می‌شوند.

درحالی که این سلول‌های ایمنی سایتوکاین‌های پیش‌التهابی ترشح می‌کنند، سلول‌های التهابی (به‌ویژه نوتروفیل‌ها) مقادیر زیادی گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) تولید می‌کنند. این مواد برای حفاظت بدن در مقابل یک عفونت ضروری هستند اما در صورت تولید بیش از حد می‌توانند به بافت‌های اطراف صدمه بزنند. در پروسه عادی ترمیم زخم، سایتوکاین‌های التهابی و سلول‌های ایمنی طی چند روز پس از آسیب کاهش می‌یابند. درست در این زمان، کراتنوسیت‌ها، فیبروبلاست‌ها و سلول‌های اندوتلیال شروع به ترشح فاکتورهای رشد متعدد می‌کنند.

 

 

در فاز پرولیفراتیو، به‌همراه بازسازی اپیتلیال و رگ‌زایی (آنژیوژنز)، سنتز کلاژن و ترکیب ماتریکس انجام گرفته و باعث تولید بافت گرانوله می‌شود. سلول‌های اپیتلیال به‌صورت افقی حرکت می‌کنند تا به همتایان خود از طرف مقابل برسند. فیبروبلاست‌ها از لبه‌های زخم فراخوانده می‌شوند تقسیم شده و باعث تحریک کراتینوسیت‌ها به مهاجرت و تقسیم می‌شوند. رگ‌زایی جدید (Neovascularization) اتفاق می‌افتد و شروع به تغذیه و اکسیژن‌رسانی بافت در حال اتصال می‌کند. سپس فیبروبلاست‌های تقسیم شده پروتئین‌های ماتریکس از جمله کلاژن را برای ساخت ماتریکس خارج سلولی (ECM) ترشح می‌کنند، که در مجموع باعث ساخت بافت پیوندی می‌شود.

هدف در این مطلب تشریح نحوه ترمیم زخم نیست و صرفا جهت مقدمه و آماده‌سازی موضوع مطالب ذکر شد. اکنون به نقش مهم آنزیم آنتی اکسیدانتی سوپراکسید دیسموتاز در این مورد می‌پردازیم.

سوپراکسید دیسموتاز و نقش آن در ترمیم زخم

آنیون‌های سوپراکسید ROSهای اولیه‌ای هستند که از اکسیژن مولکولی به‌وجود می‌آیند. اگر نیتریک اکساید (NO) که در اثر فعالیت آنزیم نیتریک اکساید سنتاز تولید می‌شود، در محیط موجود باشد، آنیون‌های سوپراکسید با آن واکنش داده و پراُکسی نیتریت‌ها را تولید می‌کنند. پراکسی نیتریت ماده‌ای برای از بین بردن باکتری و حفظ محیط زخم از عفونت‌ است، اما در عین حال ماده‌ای سمی و بسیار اکسید‌کننده نیز هست. برای جلوگیری از واکنش‌های آسیب‌رسان، آنیون‌های سوپراکسید اضافی تولید شده توسط آنزیم سوپراکسید دیسموتاز یا SOD به‌سرعت به H2O­2 تبدیل می‌شوند. خانواده آنزیم سوپراکسید دیسموتاز ۳ عضو دارد: SOD1 که در سیتوپلاسم و فضای بین‌غشایی میتوکندری موجود است. SOD2 که در ماتریکس میتوکندری وجود دارد و SOD3 که در فضای خارج سلولی موجود است و اولین خط دفاعی در مقابل استرس اکسیداتیو در فضای خارج سلول را تشکیل می‌دهد.

 

 

از آن‌جایی که پوست به‌نسبت سایر بافت‌ها بیشتر در معرض سمیت ناشی از اکسیژن قرار می‌گیرد، سوپراکسید دیسموتاز نیز در تحقیقات زخم بسیار مورد پرس‌وجو قرار گرفته است. آنزیم‌های SOD1 و SOD2 در سطح RNA در زخم‌ها به مقدار بسیار زیادی تشخیص داده شده‌اند. با این وجود فعالیت SOD در هنگام ترمیم زخم در رت‌ها کاهش می‌یابد. اما ممکن است این سوال پیش آید که آیا فعالیت SOD برای ترمیم زخم لازم است؟ پاسخ این سوال در موش‌های فاقد ژن کد کننده SOD1 کمی پیچیده است. در موش‌های ۲۰ هفته‌ای، نبود SOD1 باعث تاخیر در ترمیم می‌شود اما در موش‌های جوان‌تر (۵-۶ هفته) تفاوتی در زمان ترمیم در گروه فاقد SOD1 گزارش نشده است. شاید این نتایج اهمیت وجود SOD را در ترمیم زخم در پیری بیشتر بارز کند. چرا که گزارش شده است نبود SOD1 در فیبروبلاست‌های انسان باعث پیری سلول می‌شود. همچنین برای نگهداری سلول‌های فیبروبلاست جنینی موش (MEFs) نیز وجود SOD1 ضروری است. از این رو موش‌های فاقد SOD1‌ در سم‌زدایی و خنثی کردن آنیون‌های سوپراکسید تولید شده در متابولیسم سلولی، ناتوان هستند. علاوه بر این بافت آسیب‌دیده زخم در معرض اکسیژن اتمسفریک قرار می‌گیرد و این مورد با تاثیر بر چرخه ردوکس سلولی بر روند ترمیم تاثیر خواهد گذاشت.

در نهایت، اهمیت آنزیم‌های کنترل کننده اکسیدان‌ها بر کسی پوشیده نیست و شما می‌توانید در تحقیقات خود نیز برای سنجش سوپراکسید دیسموتاز اقدام کنید

 

 

 

منابع:

-Sun, B.K.; Siprashvili, Z.; Khavari, P.A. Advances in skin grafting and treatment of cutaneous wounds. Science 2014, 346, 941–945.

-Fridovich, I. Superoxide radical and superoxide dismutases. Annu. Rev. Biochem. 1995, 64, 97–112.

-Steiling, H.; Munz, B.; Werner, S.; Brauchle, M. Different types of ROS-scavenging enzymes are expressed during cutaneous wound repair. Exp. Cell Res. 1999, 247, 484–494.

-Shukla, A.; Rasik, A.M.; Patnaik, G.K. Depletion of reduced glutathione, ascorbic acid, vitamin E and antioxidant defence enzymes in a healing cutaneous wound. Free Radic. Res. 1997, 26, 93–101.

-Iuchi, Y.; Roy, D.; Okada, F.; Kibe, N.; Tsunoda, S.; Suzuki, S.; Takahashi, M.; Yokoyama, H.; Yoshitake, J.; Kondo, S.; et al. Spontaneous skin damage and delayed wound healing in SOD1-deficient mice. Mol. Cell. Biochem. 2010, 341, 181–194.

-Tsunoda, S.; Kibe, N.; Kurahashi, T.; Fujii, J. Differential responses of SOD1-deficient mouse embryonic fibroblasts to oxygen concentrations. Arch. Biochem. Biophys. 2013, 537, 5–11.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

آغاز همکاری نوند سلامت با پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری

در نشست مشترک مدیران شرکت نوند سلامت و پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری تفاهم‌نامه مشترک همکاری در زمینه زیست‌فناوری به امضا رسید.

این جلسه در تاریخ دوشنبه ۱۶ مهرماه با حضور دکتر ناصر آق، ریاست پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری، دکتر آراز استادی مدیرعامل شرکت نوند سلامت، دکتر صفا قلی‌راد مدیر محصول شرکت نوند سلامت و جمعی از مدیران گروه و اعضای هیئت علمی پژوهشکده در محل دفتر ریاست پژوهشکده آرتمیا برگزار شد. این دو مجموعه در جهت انجام پروژه‌های تحقیقاتی و دانش‌بنیان با استفاده از امکانات، استعدادها و توانایی‌های متناظر خود تفاهم‌نامه همکاری مشترک امضا کردند.

تفاهم نامه نوند سلامت پژوهشکده آرتمیا

شرکت نوند سلامت مستقر در پارک علم و فناوری آذربایجان غربی با تکیه بر دانش بومی و متخصصین داخل کشور، فعالیت‌های خود را از سال ۹۴ و در بخش کیت‌های آزمایشگاهی پژوهشی آغاز کرده است و در بخش تجاری‌سازی و طراحی محصولات حوزه فناوری زیستی تجربه‌ و دستاوردهای خوبی دارد. پژوهشکده آرتمیا و آبزی‌پروری نیز با قدمت و سابقه علمی بسیار درخشان خود به‌عنوان یکی از قطب‌های مطرح علمی کشور محسوب می‌گردد.

 

امید است امضای این تفاهم‌نامه مقدمه مناسبی جهت ارتباط صنعت با مراکز علمی بوده و در آینده نزدیک شاهد نتایج مطلوب حاصل از این همکاری باشیم.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

مراقب باشید؛ ۱۰ نکته هنگام کار در آزمایشگاه ( قسمت اول )

درباره‌ی بایدها و نبایدهای دستوری کار در آزمایشگاه به کرات شنیده و خوانده‌ایم. برای آنانی که مشغول به تحصیل در رشته‌ای اند که آزمایشگاه جزیی جدایی‌ناپذیر از دروسشان است نیز معمولا بصورت کلاسی و جزوه‌ای نیز این نکات مطرح شده و این طرح شدن هم بیشتر به منظور طرح سوال و ارزشیابی در امتحانات بوده تا توضیح دقیق و منطقی این نکات. در این نوشته قصد داریم تا سنت شکنی کرده و ۱۰ نکته‌ی مهمی که رعایت آن‌ها چه از نظر حفظ سلامتی و ایمنی فرد و آزمایشگاه و چه از نظر افزایش دقت آزمایش حیاتی است، همراه با دلایل و تبعاتی که از رعایت نکردنشان عاید می‌شود، مطرح کنیم.

۱. قبل از ورود به آزمایشگاه، آشنایی نسبی با آزمایش مورد نظرتان داشته باشید وآموزش لازم برای اجرای آن را کسب کنید؛
تابحال برایتان پیش آمده که به آزمایشگاه وارد شوید و سردرگم، مستاصل و نگران روی به هر سمت چرخانده و هدف از حضورتان در آزمایشگاه را ندانید؟ نگران نباشید؛ این حالت را هر دانشجو لااقل یکبار تجربه کرده است. برای همین هم به شما توصیه می‌کنیم که قبل از ورود به آزمایشگاه و انجام آزمایش، تصویری کلی از آنچه قصد انجامش را دارید در ذهن داشته باشید. پا را از این نکته فراتر میگذاریم و پیشنهاد می‌کنیم علاوه بر نکته‌ی فوق، از نحوه‌ی کارکرد دستگاه‌ها، کیت‌ها و ابزار آزمایش نیز اطمینان کسب کنید؛ مطمئن هستیم که نمی‌خواهید میانه‌ی آزمایش با دستگاه یا کیتی روبرو شوید که نحوه‌ی کارکرد آن را نمی‌دانید و وقتتان تلف بشود. همینطور می‌توانید با رعایت این نکات از مواخذه شدن توسط استاد یا دوستانتان نیز در امان بمانید. پوشیدن روپوش آزمایشگاه، ماسک، کلاه و غیره هم که خود بهتر می‌دانید، فراموشتان نشود.

۲. از ابزار و وسایل دقیق برای انجام آزمایشتان استفاده کنید؛
گذشته از آزمایشات ثابتی که در چارت درسی دانشگاه گنجانده شده، گاهی هم اقدام به انجام آزمایشات می‌کنیم که علاوه بر روند آزمایش نتیجه آن نیز برایمان اهمیت دارد. همانطور که خودتان نیز بهتر می‌دانید نتیجه آزمایش هم وابستگی مستقیم با سلامت و دقت ابزار و وسایل آزمایش دارد. جدای از دستگاه‌های استاندارد آزمایشگاه که معمولا قابل اعتماد می‌باشند و از دقت مناسبی برخوردارند، کیت‌ها جز جدایی ناپذیر آزمایشات می‌باشند. این وسایل نه تنها گران‌قیمت می‌باشند، بلکه گاه به دلیل دیریاب بودن، کمیاب بودن و یکبارمصرف بودن، جایی برای آزمون و خطا که لازمه‌ی بسیاری از آزمایشات می‌باشد نیز باقی نمی‌گذارند. برای فائق آمدن به این مشکلات نیز دو راه حل پیش رو داریم: یک، صرف هزینه زیاد و سفارش کیت‌های گران‌قیمت وارداتی به تعداد زیاد؛ دو، استفاده از کیت‌های دقیق، باکیفیت و قابل اعتماد ساخت داخل. پیشنهاد ما به شما استفاده از کیت‌هاییست که استانداردهای آزمایشگاهی و جهانی را دارا بوده و در عین حال نیز به واسطه تولید در داخل کشور از قیمت منطقی، آسان‌یافت بودن و خدمات پس از فروش نیز برخوردار باشد. توجه به مورد اول از این حیث لازم است که اتکا بر نتایج آزمایش بدون استفاده از کیت‌های دقیق و استاندارد مقدور نیست و از طرفی درنظر داشتن موارد دوم و سوم نیز باعث می‌شود شما از صرف هزینه‌های سرسام‌آور معاف شده و هرگاه نیاز به کیت اضافه داشتید قادر باشید که در کوتاه‌ترین زمان آن را دریافت نمایید.

۳. هر آزمایشگاهی را بهر آزمایشی ساختند!
آیا قصد دارید روی باکتری‌ها آزمایش کنید؛ یا هدفتان کار بر روی قارچ‌هاست؟ آیا می‌خواهید درصد مواد تشکیل‌دهنده‌ی شیر یا گوشت را بسنجید یا تصمیم دارید لقاح درون آزمایشگاهی انجام دهید؟
همیشه این اصل را برای خود قائل شوید که هر آزمایش را درون آزمایشگاه مخصوص به خود انجام دهید. به خود یا دیگران اجازه ندهید که صرفا به خاطر این‌که ابزار و وسایل کشت باکتری در آزمایشگاه قارچ یا انگل‌شناسی موجود است، باکتری‌ها را وارد این آزمایشگاه‌ها کرده و با آن ابزار به انجام آزمایش خود بپردازید. مطمئنا شما نمی‌خواهید که در پایان آزمایش نتایجتان تحت تاثیر ارگانیسم‌های دیگر موجود در آزمایشگاه یا شرایط غیر استاندارد محیط آزمایشگاه قرار بگیرد. مسلما هم قصد ندارید که سلامت شخصی همکارانتان و آزمایشاتشان را به خطر بیاندازید.

۴. سرعت عمل، رمز موفقیت؛
کارهای آزمایشگاهی بسیار حساس بوده و نیاز به دقت و سرعت عمل بالایی دارند. همیشه به یاد داشته باشید که دقیق‌ترین و سریع‌ترین افراد، دقیق‌ترین و سریع‌ترین نتایج را هم از آزمایشاتشان به‌دست می‌آورند. دقت آزمایش تا حدی در گرو دقت ابزار مورد استفاده و تا اندازه‌ای نیز مدیون دقت فردیست. همواره سعی کنید تا وقتتان را شخصا برای انجام محسابات زمان‌گیر و پیچیده تلف نکنید و این مسئولیت را به رایانه و ماشین حساب‌های آنلاین محول کنید. با این کار هم خود را از سردرگمی و از دست دادن تمرکز به‌واسطه سر و کله زدن با فرمول‌های پیچیده رها می‌کنید و هم از رخداد اشتباهات محاسباتی جلوگیری بعمل می‌آورید.

۵. یادداشت‌برداری را فراموش نکنید تا از اساس، آزمایش را فراموش نکنید؛
آزمایشات امروزه نسبت به سال‌های قبل هم طولانی‌تر شده‌اند و هم بسیار پیچیده‌تر. انجام یک آزمایش به تنهایی گاه سال‌ها به طول می‌انجامد و از قلم افتادن یادداشت حتا یک عمل انجام گرفته‌ی ساده نیز ممکن است تکرارپذیری آزمایش را غیرممکن و به تبع آن کل سلامت و ارزش آزمایش را زیر سوال برده و زحمات شما را بی نتیجه کند. پس همیشه دفتر و قلم و از آن بهتر رایانه خود را کنارتان موجود داشته باشید و کوچک‌ترین و جزئی‌ترین اعمالی که در آزمایش انجام می‌دهید را یادداشت نمایید.

 

ادامه دارد….

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

مراقب باشید؛ ۱۰ نکته هنگام کار در آزمایشگاه ( قسمت دوم )

10 نکته هنگام کار در آزمایشگاه ( قسمت اول )

۶. برچسب‌ها بی‌دلیل اختراع نشده‌اند؛
برچسب‌زنی را هیچوقت فراموش نکنید! آزمایشگاه مملو است از مواد شبیه به هم. اکثر آزمایش‌ها هم شامل ترکیب کردن موادی می‌شود. هیچ ماده‌ای در دنیا توانایی به زبان آمدن و معرفی خود را ندارد. پس در هر قدم از آزمایش روی لوله‌ها و ظروف آزمایش نام ماده و اطلاعات لازم دیگر مثل تاریخ و ساعت ایجاد شدن آن را یادداشت کنید و برای سهولت در شست و شو و در امان نگاه داشتن نوشته‌ها از پاک شدن هنگام حرارت دادن یا رطوبت بن‌ماری و موارد دیگر از نوشتن روی برچسب‌های مخصوص کاغذی استفاده ببرید. فراموش نکنید که این کار برای تسریع فرآیند آزمایش و افزایش دقت آن حیاتی است؛ مطمئنا نمی¬خواهید که میانه‌ی آزمایشتان مواد را با همدیگر اشتباه گرفته و دچار سردرگمی یا خطای در آزمایش شوید!

۷. آزمایشگاه را منفجر نکنید!
مواد اولیه آزمایشات معمولا شامل مواد قابل انفجار یا مشتعل شونده است. همیشه ظروف مادر حاوی چنین موادی را در قفسه‌های امن و مستحکم و به دور از مواد دیگری که شروع‌کننده‌ی واکنش هستند و همچنین به دور از شعله‌ها و شیرهای گاز نگاه دارید. آزمایشگاه‌ها همچون انبار مهمات هستند و مواردی از این دست که سهل‌انگاری و بی‌دقتی در رعایت نکات فوق باعث آتش‌سوزی‌های مهیب و گسترده شده، فراوان بوده است. پس از تجارب تلخ همکاران خود پند گرفته و سعی کنید با رعایت نکات فوق مانع از تکرار اشتباهات و خسارات ناخوشایند آنان شوید.

۸. با سلاح پر به جنگ خطرات بروید؛
بد اقبالی و اتفاقات تصادفی جز جدایی ناپذیر آزمایش‌هاست. گاه پیش می‌آید که علیرغم رعایت تمام موارد ایمنی بازهم اتفاقی ناخوشایند حاصل می‌شود. هوشمندی بشر در چنین مواردی شامل پیش‌بینی راهکارهای مناسب برای مقابله با چنین اتفاقاتی و سعی در کاهش خسارت به بیشترین حد خود است. همیشه سعی کنید که در آزمایشگاه خود ابزارهایی از قبیل کپسول‌های آتش‌نشانی برای مواد مختلف را در دسترس داشته باشید. اکثر اوقات وجود کپسول مناسب باعث کاهش خسارات به مطلوب‌ترین حالت و جلوگیری از تبدیل شدن آن به یک تراژدی تلخ خواهد شد. علاوه بر این، توجه داشته باشید که وسایل مذکور را در دسترس آسان قرار داده و از تعبیه آن‌ها در مکانی که عدم دسترسی راحت و سریع موجب بی‌فایده شدن آن می‌گردد خودداری نمایید.

۹. بکشید قبل از این که کشته شوید؛
رعایت اصول ضدعفونی در تمام آزمایشگاه‌ها، خصوصا آزمایشگاه‌ها بیولوژی ضروری است. عدم کنترل و از بین نبردن یاخته‌های موجود در سطوح و هوای آزمایشگاه در ساده‌ترین حالت خود باعث ایجاد آلودگی میکروبی، قارچی و … در آزمایشگاه شده و موجب خطای در آزمایشات خواهد شد. اگر جمعیت این یاخته‌ها به حد بالایی برسد حتی احتمال ایجاد بیماری برای افراد داخل آزمایشگاه یا نشت بیماری به بیرون از آزمایشگاه نیز وجود دارد. پس برای جلوگیری از بروز این حالت، از مواد ضدعفونی کننده مناسب آزمایشگاه خود و همچنین وسایلی مثل چراغ فرابنفش و غیره استفاده کنید. یاخته‌های میکروسکوپی بیشتر از آن چیزی که فکرش را می‌کنید توانایی مختل کردن زندگی و آزمایش شما را دارند!

۱۰. مریضی، بهانه‌ی خوبی برای نرفتن به آزمایشگاه است؛
اگر احساس ناخوشی و ضعف دارید، مجبور نیستید به آزمایشگاه بروید؛ نه تنها مجبور نیستید، بلکه باید به جد از مراجعه و حضور در آزمایشگاه نیز پرهیز کنید. به خاطر داشته باشید که توجه به این نکته نه تنها از حیث بهبود سریع‌تر شما به واسطه عدم حضور و استراحت کردن شما مهم است، بلکه ممکن است شما به سبب عدم وجود تمرکز کافی برای انجام آزمایشتان و همچنین وجود احتمال انتقال ویروس‌ها و باکتری‌ها به محیط آزمایشگاه باعث ایجاد خطای در آزمایش خواهد شد. پس به یاد داشته باشید که یکدنگی در محیط آزمایشگاه گاهی هم موجب ضررتان خواهد شد.

موارد فوق بیشتر در دسته‌ی جلوگیری از بروز تجربیات بد بیان شده است. برای ما از تجربیات خوبی که مدت زمان انجام آزمایش، دقت و ایمنی آن را بهینه می‌کند، بگویید تا دیگر همکارانتان نیز از آن‌ها بهره‌مند شوند.