ابتلا به بیماری شریانی محیطی (PAD) رویدادی قلبی عروقی و یک خطر بزرگ است. در این بیماری کاهش جریان خون منجر به افزایش فشار خون و درد پا میشود. مطالعات گذشته نشان دادهاند که سطح آنتیاکسیدانی پایین باعث میشود تاثیر محصولاتی شیمیایی، به نام گونههای فعال اکسیژن، برای اتصال به سلولها و ایجاد آسیب در افراد مبتلا به PAD شدید باشد. اما محققان بر روی سه گروه مختلف از بیماران مطالعه کردند، گروه اول با ورزش کم، گروه دوم تزریق ویتامین Cو گروه سوم تیمار آنتیاکسیدانی. ویتامین C به طور موثر فشارخون را در بیماران PAD در طی ورزش کاهش داد. ظاهرا این کار عملکرد آنتیاکسیدانها را برای جلوگیری از آسیب رساندن به سلولها در برابر گونههای فعال اکسیژن نشان میدهد.
این مساله بیان میکند که در فعالیتهای عادی و روزمره مانند پیادهروی، سیستم آنتیاکسیدانی و عوامل دیگر در پاسخ به فشار خون بالا تاثیر میگذارد. فشار خون بالا بیش از 74.5 میلیون نفر بالای 19 سال در جهان را تحت تاثیر قرار میدهد. قدرت آنتیاکسیدانها در توانایی آنها برای از بین بردن آسیب ناشی از شریانها است که به وسیله افزایش تدریجی مواد زائد در دیواره شریانی به وجود آمده است. این ساخت و ساز باعث ایجاد خطرات جدی برای سلامتی میشود، زیرا ممکن است در نهایت سرخرگ ها را درهم بشکند، بدین ترتیب ضربان قلب سختتر میشود. با گذشت زمان، آنتی اکسیدانها میتوانند سرخرگ را به سلامت و کشش بازگردانند.
اما بهبود سلامت قلب و عروق نه تنها مزیت آنتیاکسیدانها را ارائه میدهند، همچنین منجر به متابولیسم بهتر، کاهش التهاب، ترویج سالخوردگی سالم و حتی کمک به جلوگیری از سرطان میشود، آنتیاکسیدانها تقریبا جواب کاملی به بهبود کلی سلامت هستند.
آنتیاکسیدانها قطعا در مقابل رادیکالهای آزاد (از آلودگی، خورشید و حتی هضم غذا) محافظت میکنند و باعث متوقف ساختن واکنش زنجیرهای تشکیل آنها در سلولها و حمله به DNA میشوند، آنتیاکسیدانها به عنوان یک شیوه زندگی در مقدار مناسب ورزش، نوشیدن مقدار زیادی آب و یک رژیم غذایی مغذی که در سم زدایی از فلزات سمی و سایر مواد شیمیایی از بدن کمک میکند. این اقدامات ساده میتواند دنیای متفاوت را در مسیر سلامتی به وجود آورد.
در هر صورت، دانستن اینکه کدام غذاها حاوی آنتیاکسیدانها هستند مهم است، آیا شما به دنبال پشتیبانی اضافی از آنتیاکسیدان هستید یا به دنبال صرفه جویی در مصرف فعلی خود میباشید؟ یک قاعده کلی این است که غذاهای غنی از ویتامین E، ویتامین C، سلنیوم و بتاکاروتن منبع خوبی از آنتیاکسیدانها هستند. شامل سبزیجات سبز تیره، انواع توتها و میوههای مرکبات و دانههای کامل مانند بلغور جو دوسر است.
منبع:
John, J.H., Ziebland, S., Yudkin, P., Roe, L.S. and Neil, H.A.W., 2002. Effects of fruit and vegetable consumption on plasma antioxidant concentrations and blood pressure: a randomised controlled trial. The lancet, 359(9322), pp.1969-1974.