تاثیر دارو بر روی انتقال‌دهنده اسید آمینه ممکن است امید جدیدی برای بیماران مبتلا به سرطان ریه باشد
یک انتقال‌دهنده اسیدآمینه به نام xCT ممکن است بر رشد و پیشرفت سرطان ریه تأثیر بگذارد، کشفی که می‌تواند منجر به طول عمر 5 ساله بیماران مبتلا به این سرطان شود. xCT یک انتقال‌دهنده اسیدآمینه است که اسید آمینه سیستین را به سلول‌ها منتقل می‌کند و گلوتامات را خارج می‌کند. xCT یک انتقال‌دهنده شیمیایی است که سلول‌های عصبی برای ارسال سیگنال به سلول‌های دیگر از آن استفاده می‌کنند. این انتقال‌دهنده پیش‌سازهای اصلی برای سنتز گلوتاتیون (GSH) فراهم می‌کند که عملکرد و رشد سلول‌های سرطانی را تغذیه می‌کند. محققان، سولفاسالازین، داروی ضد التهابی که اغلب برای درمان بیماری کرون، آرتریت روماتوئید و بیماری‌های مرتبط استفاده می‌شود را برای کاهش تجمع تومور با مهار عملکرد xCT مورد استفاده قرار می‌دهند.
مطالعات قبلی منتشر شده در مجلات تحقیقاتی سرطان نشان دهنده توانایی سولفاسالازین در بروز xCT در سایر انواع سرطان، از جمله سرطان پستان، مثانه و سلول‌های ریه کوچک است. محققان ابتدا بیان پروتئین xCT را در سلول‌های سرطانی را بررسی و به مقادیر بیشتر این ماده در سلول‌های سرطانی نسبت به بافت نرمال ریه پی بردند.
محققان با تحليل بيان پروتئين بيماران در مرکز سرطان دریافتند بيماراني که بيان ژن xCT بالاتري دارند، ميزان بقاي 5 ساله کمتري را نشان مي‌دهند. در سمت مثبت، داده‌ها نشان می‌دهد که xCT به عنوان یک روش هدف جهت درمان است.
محققان سلول‌های سرطانی را در آزمایشگاه و بر روی موش آزمایش کردند و کشف کردند که هدف قرار دادن xCT به صورت ژنتیکی یا درمانی می‌تواند تومور را درون سلول (در سلول‌های سرطانی ) در موجودات زنده کاهش دهد. آن‌ها هم‌چنین سلول‌هایی با بیان xCT بالایی را پیدا کردند که حساسیت بیشتری نسبت به حذف گلوتامین داشتند. نتایج نشان می‌دهد که کاهش xCT ممکن است میزان بقا را برای افراد مبتلا به سرطان ریه بهبود بخشد. در نتیجه نتایج نشان می‌دهد که xCT یک تنظیم کننده اصلی برنامه‌ریزی متابولیک با اثرات کلی بر متابولیسم گلوکز، وابستگی گلوتامین و تعادل بازدارندگی GSH / GSSG درون سلولی است. همه این اثرات متابولیک به توسعه سرطان ریه کمک می‌کنند.
بیان xCT با پیش آگاهی ضعیف در سرطان ارتباط دارد و نشان‌دهنده یک فرصت جدید برای درمان این مارکر بیولوژیک در بیماران مبتلا به سرطان است. مطالعات بیشتر برای درک بهتر ارتباطات ناخواسته بین xCT و دیگر مسیرهای سیگنالینگ سلولی مربوط به تومور مانند MYC، KRAS و NOTCH در شکل‌گیری تومورهای سرطانی ریه ضروری است.
منابع:
Ji, X., Qian, J., Rahman, S.J., Siska, P.J., Zou, Y., Harris, B.K., Hoeksema, M.D., Trenary, I.A., Heidi, C., Eisenberg, R. and Rathmell, J.C., 2018. xCT (SLC7A11)-mediated metabolic reprogramming promotes non-small cell lung cancer progression. Oncogene, 37(36), p.5007.
Arensman, M.D., Yang, X.S., Leahy, D.M., Toral-Barza, L., Mileski, M., Rosfjord, E.C., Wang, F., Deng, S., Myers, J.S., Abraham, R.T. and Eng, C.H., 2019. Cystine–glutamate antiporter xCT deficiency suppresses tumor growth while preserving antitumor immunity. Proceedings of the National Academy of Sciences, p.201814932.
