نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

آنتی‌اکسیدانت‌ شیر مادر در مقابل بیماری کبد

باور بر این است که آنتی‌اکسیدانت‌ ها بر اساس توانایی آنها در محافظت در برابر تخریب سلولی از چندین بیماری مزمن از جمله بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطان جلوگیری می‌کنند. تحقیقات جدید نیز بیان کننده‌ی این امر هستند که ممکن است آنتی اکسیدانت‌های مرسوم در برابر بیماری کبد چرب غیر الکلی مقاومت نشان دهند.  آنتی اکسیدانت‌ها معمولا در میوه‌ها و سبزیجات یافت شده و باور بر این است که از تخریب سلولی جلوگیری به عمل می آورند. ویتامین E، C، سلنیوم و کارتنوئید‌ها نمونه‌هایی از آنتی اکسیدانت‌ها می‌باشند.

تحقیقات نشان می دهد که رژیم غذایی غنی از میوه‌ها و سبزیجات می توانند به جلوگیری از مبتلا شدن به بیماری‌های مزمن کمک نماید. با این حال آشکار نیست که آنتی اکسیدانت‌ها خود در برابر این بیماری مقاومت ایجاد می کنند یا اینکه سایر مواد در میوه‌ها و سبزیجات این عمل را انجام می دهند. تحقیقات جدید روی یک آنتی اکسیدانت (که عموما در شیر پستان و خوردنی هایی نظیر کیوی، سویا و کرفس یافت می‌شود) با خطرات گسترش کبد چرب غیر الکلی مرتبط است.

بررسی اثر (PQQ (Pyrroloquinoline Quinone در موش‌های چاق

کبد چرب غیر الکلی به طور فزاینده‌ای در حال گسترش است. در ایالت متحده آمریکا این ناهنجاری عامل بیشتر بیماری‌های کبد، معادل ۷۵ درصد کل بیماری‌های مزمن کبد می‌باشد. کبد چرب غیر الکلی بر روی ۲۰ تا ۳۰ درصد بزرگسالان آمریکا و ۶۰ درصد بزرگسالان چاق تاثیر دارد. این بیماری با اختلالات متابولیک و چاقی مرتبط می باشد.‌ دانشمندان دانشگاه کلورادو در تلاشند تاثیر افزایش دوز PQQ‌ی تجویز شده قبل تولد را در توقف یا عدم توقف کبد چرب غیر الکلی در موش‌ها بررسی نمایند.

کارن جانشر رئیس تیم تحقیقات می‌گوید تیم به گروهی از موش‌های بارداری رژیم غذایی غربی پرچرب و پر شكر خوراند. به گروهی دیگر از موش‌های باردار رژیم غذایی مقوی و سالم تجویز گردید. در هر دو گروه اعضای تحت آزمایش همراه با آب نوشیدنی PQQ دریافت كردند. به نوزادان متولد شده در دو گروه تحت نظر همان رژیم غذایی برای مدت ٢٠ هفته داده شد و همزمان PQQ را از شیر مادر دریافت می كردند.

 

PQQ چربی كبد را كاهش می دهد

همانطور كه انتظار می‌رفت گروهی كه رژیم غذایی پر چرب دریافت كرده بودند وزن بیشتری نسبت به گروه دیگر داشتند. PQQ تجویز شده در قبل و بعد تولد بر افزایش وزن تاثیری نداشت. با این حال PQQ اعمال شده چربی كبد و بدن در فرزندان گروه چاق را كاهش داد. حتی PQQ، چربی كبد قبل از تولد را نیز كاهش داد. محققان در موش‌های چاق كه PQQ دریافت می‌كردند كاهش شاخص‌های استرس اكسیداتیو و ژن‌های پیش التهابی را مشاهده كردند. همچنین این امر بیانگر اثر كاهشی آنتی اكسیدانت‌ها در التهاب كبد می‌باشند. جالب توجه اینكه این اثرات مثبت در نسل بعدی پس از قطع PQQ (كه بخشی از مرحله‌ی از شیر گرفتن نوزادان بود) ادامه داشت.

كارن جانشر می گوید زمانی كه PQQ به موش‌های باردار و بعد از آن شیرده خورانده شد مشاهده گردید كه از نوزادان در برابر علائم كبد چرب و آسیب منجر به كبد چرب غیر الكلی در بلوغ زودرس محافظت می نماید.

PQQ به طور طبیعی در خاك، گرد و خاك ستاره ای و شیر پستان انسان یافت می شود. آنتی اكسیدانت‌ها برای رشد در پستانداران ضروری بوده و در غذاهای گیاهی گوناگون مانند سویا، جعفری، كرفس، كیوی و پاپایا یافت می شود. جانشر همچنین بر روی مزایای رژیم مکمل PQQ اولیه در پیشگیری از بیماری‌های كبد تاكید دارد.

 

منبع:

Jonscher, K. R., Stewart, M. S., Alfonso-Garcia, A., DeFelice, B. C., Wang, X. X., Luo, Y., … & Wiitala, E. (2016). Early PQQ supplementation has persistent long-term protective effects on developmental programming of hepatic lipotoxicity and inflammation in obese mice. The FASEB Journal, fj-201600906R.

 

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

اسکن MRI زوال مغز را در اسکیزوفرنی نشان می‌دهد

طبق مطالعه ارائه شده در دانشگاه آمریکایی نوروفارماسایکولوژی عدم تعادل شیمیایی مخرب در مغز می‌تواند منجر به اسکیزوفرنی شود. متخصصان مغز و اعصاب با استفاده از روش نوین اندازه‌گیری MRI سطح بالایی از استرس اکسیداتیو را در بیماران اسکیزوفرنی در مقایسه با افراد سالم و بیماران اختلال دو قطبی گزارش کردند.

 طبق گفته‌ی محققان روانپزشکی در کالج پزشکی هاروارد تقاضای انرژی شدید در سلول‌های مغزی منجر به تجمع انواع اکسیژن واکنش پذیر از جمله رادیکال‌های آزاد و هیدروژن پراکسید می‌شود. در اسکیزوفرنی اکسیداسیون بیش از حد- که شامل همان نوع واکنش‌هایی است که باعث می شود فلز به زنگ آهن تبدیل شود- تصور بر این است که به طور گسترده باعث التهاب و آسیب سلولی می شود. با این حال اندازه‌گیری این پروسه در سلول‌های زنده مغز انسان به صورت یک چالش باقی مانده است.

دکتر دو[1] و همکارانش در بیمارستان مک کین با تکنیک طیف سنجی رزونانس مغناطیسی استرس اکسیداتیو را اندازه‌گیری کردند. این روش از اسکنر‌های مغز برای اندازه‌گیری غیر تهاجمی غلظت دو مولکول NAD+ و NADH استفاده می کند و یک بازخوانی از چگونگی مصونیت مغز در برابر شمار زیاد اکسیدانت‌ها ارئه می دهد. دو مشاهده کرد که از بین 21 بیمار مزمن اسکیزوفرنی 53٪ افزایش سطح NADH را در مقایسه با هم سن و سالان خود نشان می دهند. سطح مشابهی از NADH در افرادی که به تازگی بیماری آن‌ها شناسایی شده است مشاهده گردید که بیانگر عدم تعادل اکسیداسیون در مراحل اولیه‌ی بیماریست.

بیشترین افزایش متوسط NADH در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی مشاهده گردید که همپوشانی ژنتیکی و بالینی با بیماران اسکیزوفرنی نشان می‌دهند. علاوه بر ارئه‌ی بینش جدید در بیولوژی اسکیزوفرنی این یافته‌ها روش بالقوه‌ای برای آزمایش اثر بخشی مداخلات جدید فراهم کرده‌اند. دو می‌گوید: ما امیدواریم این فعالیت‌ها منجر به یافت استراتژی جدید برای محافظت از مغز در برابر استرس اکسیداتیو و بهبود عملکرد مغز در اسکیزوفرنی شوند.

[1] Dr. Fei Du

منبع:

https://goo.gl/Pfmzgt

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

راه‌های دور نگه داشتن رادیکال‌های آزاد و اهمیت آن‌ها

فصل تعطیلات برای خانواده فرصتی پر از گردش و جمع شدن دور یك میز با غذاهای خوشمزه با ادویه‌های فصلی است. با این حال می تواند پر استرس ترین زمان سال نیز لقب گیرد چون هضم خوراكی‌هایی پر كالری برای روده استرس زا می باشد. انتخاب غذا می تواند به كاهش استرس بدن كمك كند. غذاهای سنتی مخصوص تعطیلات مملو از نمك، چربی و شكر (كربوهیدرات) می باشد كه به هنگام پر خوری در یك روز باعث افزایش ناگهانی سطح گلوكوز خون و انسولین می شوند. همچنین آنها می توانند مقدار رادیكال‌های آزاد یا مولكول‌های بدون الكترون متصل را افزایش داده و در بدن باعث آسیب سلولی جدی شوند.

چرخش الكترون

اگر ماده ای اكسید شده باشد دهنده‌ی الكترون به سایر مواد است. در عوض به ماده‌ای كاهنده می گوییم كه از سایر مواد الكترون دریافت نماید. عوامل اكسنده گیرنده‌ی الكترون نامیده می شوند چون از مواد الكترون جدا می كنند. عوامل اكسید كننده كه الكترون دریافت كرده اند، اگر الكترون‌های جفت نشده به سایر مولكول‌ها متصل نشوند تبدیل به رادیكل‌های آزاد می شوند كه رادیكال‌های آزاد با متابولیسم سلولی و حتی DNA ما تداخل پیدا می كنند.

متابولیسم مواد مغذی و تشكیل رادیكال آزاد

میتوكندری ما همانند یك كارخانه‌ی كوچك در داخل سلول‌های ما مسئول سوزاندن سوخت از غذا و تولید انرژی به واسطه‌ی روندی به نام فسفوریلاسیون اكسیداتیو است. مسیر متابولیك، زنجیره‌ای از واكنش‌های سلولی است شامل اكسایش‌ها و كاهش‌هاست كه اتم‌ها تلاش دارند یا الكترون كافی بدهند یا بگیرند تا پوسته‌ی كاملی داشته باشند. بیشتر اتم‌ها تعدادی الكترون و پروتون برای اتصال دارند ولی این باعث می شود كه قشرهای الكترون ها ناقص باقی بمانند و آن‌ها را مستعد می كند كه در داخل بدن به دنبال الكترون برای جفت شدن بگردند. به طور معمول هنگامی كه یك الكترون در اكسایش و كاهش از مولكول جدا می شود به محض جدا شدن به مولكول دیكر متصل می شود اما اگر چنین اتفاقی رخ ندهد رادیكال آزاد شكل می گیرد. در شرایط عادی پروسه‌ی اكسیداتیو، مولكول‌های شیمیایی واكنشی كه حامل اكسیژن هستند را ایجاد می كند. این امر به نوبه ی خود می تواند به تولید مولكول رادیكال‌های آزاد كه در غلظت‌های بالا ناپایدار هستند منجر بشود. تمامی رادیكال‌های آزاد بد نیستند، تشكیل رادیكال آزاد برای روند اكسید شدن مواد غذایی و تبدیل آن به انرژی شیمیایی ضروری است. تجمع رادیكال‌های آزاد خواه اتم باشند خواه یون و یا مولكول مضر هستند و می تواند عواقب شدیدی بر سلامت ما داشته باشند. این مولكول‌های ناپایدار برای ساختار و عملكرد سلول های بدن مضر بوده و در تمام بدن به دلیل توانایی آن‌ها در اكسیدكردن سلول‌ها به عنوان استرس اكسیداتیو شناخته می شوند.

رادیكال‌های آزاد به رشد، توسعه و بقای سلول‌ها در بدن آسیب وارد می كنند. ذات فعال آن‌ها این اجازه را می‌دهد كه به واكنش‌های جانبی غیر ضروری متصل شده كه باعث اختلال سلولی و در نهایت آسیب ایجاد بكنند. آن‌ها مستقیما DNA و غشاهای سلولی را مختل می كنند. این امر منجر به جهش سلولی و باعث رشد اشتباه سلول های جدید؛ كه این امر بیانگر این است كه رادیكال‌های آزاد با گسترش سرطان و همتراز آن با پیشرفت پروسه ی پیری در ارتباط هستند. رادیكال‌های آزاد در مشكلات سلامت حاصل از افزایش سن؛ سفت شدن عروق، دیابت و تشكیل چین و چروك دخالت دارند.

1-thirteenways

غذاهای مهمانی غنی از آنتی اكسیدانت

پرخوری تولید رادیكال‌های آزاد را افزایش می دهند. زمانی كه پرخوری می‌كنیم میتوكندری در طی مصرف انرژی بیشتر ازحالت نرمال اكسیژن فعال آزاد می كند كه این باعث می شود كه سطوح بالایی از رادیكال‌های آزاد تولید شود و ریسك استرس اكسیداتیو هنگام خوردن غذاهای مصرفی خاص بیشتر شود و سطح خطر آن‌ها می تواند تحت تاثیر روشی كه غذاها حاضر و یا طبخ شده اند قرار گیرد. شما می توانید در منوی روز تعطیل با برنامه ریزی و جا دادن به غذاهای سالم از رادیكال‌های آزاد دوری كنید. به یاد داشته باشید در غذاهایی كه مواد مغذی كم و یا با كمبود آنتی اكسیدانت مواجه هستند رادیكال آزاد بالایی وجود دارد.

  • از خوراكی‌های قندی یا غذاهایی كه مملو از كربوهیدرات ها و قند‌های تصویه شده اند خودداری كنید. این مواد تمایل زیادی به تولید رادیكل‌های آزاد دارند.
  • گوشت‌های فراوری شده مانند سوسیس، گوشت نمك دود و یا گوشت خشك شده خودداری كنید. این محصولات حاوی نگه دارنده بوده و منجر به تولید رادیكال آزاد می‌شوند.
  • گوشت قرمز به دلیل آهن فراوان بیشتر در معرض اكسیداسیون قرار دارد.
  • دوباره از روغن‌ها و چربی‌های آشپزشی استفاده نكنید. حرارت دهی به چربی‌ها و روغن‌ها در حین طبخ غذا آن‌ها را اكسیده كرده و رادیكال‌های آزاد تولید می‌كند كه این مواد به غذای ما نیز راه پیدا می کنند.
  • الكل و نوشیدنی‌های الكلی علاوه بر داشتن كالری بالا می توانند رادیكال‌های آزاد در بدن تولید كنند. سعی كنید نوشیدن نوشیدنی‌های الكلی را به ١-٢ بار در روز محدود كنید.
  • غذاهای غنی از آنتی اكسیدانت مصرف كنید، موادی كه از اكسیداسیون مولكول‌ها با خنثی كردن رادیكال‌های آزاد و در نتیجه از ایجاد آسیب سلولی جلوگیری می كنند.
  • آنتی اكسیدانت‌ها در گیاهان مختلفی به اشكال ویتامین های A ، C ، E و سلنیوم و غذاهای گیاهی و فنول های گیاهی یافت می شوند.
  • دنبال مواد غذایی با بتاكاروتن، لیكوپن و لوتئین از جمله كلم بروكلی، جوانه‌ی یونجه، كلم بروكسل، هویج، كلمپیچ، ذرت ، مانگو و گوجه فرنگی بگردید.
  • در دسرها به جای کیک و وپای از میوه‌ها استفاده كنید. سیب ها، طالبی، گیلاس، گریپ فروت، كیوی، پاپایا، انگورهای قرمز، تمشك، توت فرنگی به تنهایی و یا همراه سایر میوه‌ها در سالاد بسیار لذت بخش هستند.
  • آجیل‌ها و خوردنی‌های غنی از ویتامین E مانند سیب زمینی شیرین و سایر خوردنی‌ها كه در دورهمی لذت بخش هستند را چنگ بزنید.
  • متابولیت‌های گیاهان فلاونوئید نامیده می شوند كه عملكرد آنتی اكسیدانتی از خود نشان می دهند.
  • تعدادی از فلاونوئیدهای فرار غنی از آنتی اكسیدانت شامل: پیازها، بادمجان، كاهو، شلغم، كاسنی، گلابی، جعفری، مركبات، گیلاس‌ها، تمشك‌ها، آلو، بنشن، سویا، شیر، پنیر، تافو، میسو.
  • از خوردن ابر غذاها و خوردنی‌های آنتی اكسیدانت، آنهایی كه حاوی بیش از یك نوع ویتامین هستند لذت ببرید. این خوردنی‌ها شامل: آلو برقانی، آلو، كشمش، تمشك‌ها، كران بری، انجیر، پرتقال، انار، فلفل‌های شیرین و زنگوله‌ای، چغندر، كلمپیچ، اسفناج و شكلات تلخ.
  • سعی كنید گیاه درمانی كنید؛ در غذای شما ادویه‌جات نه تنها طعم بوقلمون و ژامبون را بهبود می بخشند بلكه استرس اكسیداتیو را نیز كاهش می دهند. ادویه‌جات شامل: زنجبیل، عصاره‌ی هسته‌ی انگور، ژینكو، رزماری، زردچوبه هستند.
  • برای چای خوردن زمان صرف كنید. زمانی كه شب رو به پایان است شما می توانید از نوشیدن یك فنجان چای سبز آرامبخش لذت برده و با آرامش بدانید كه پلی فنول ها در داخل بدن شما با اكسیداسیون مبارزه می كنند.

منبع:

https://goo.gl/NlgR9p

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

خوردن استرس ایجاد می‌کند اما آنتی اکسیدانت‌ها شاید راه چاره باشند

اين مهم نيست كه خوردن غذا چه لذتی دارد، خوردن باعث چيزی می‌شود به نام استرس اكسيداتيو. زمانی كه ما غذا را هضم می‌كنيم معمولا مولكول‌های مضری به نام راديكال‌های آزاد ايجاد می‌كنيم. ولی تركيبات مفيدی در ميوه‌ها و سبزيجات می‌توانند با خنثی كردن راديكال‌های آزاد (به ما) كمك كنند. طبق گفته‌های شيميدان سرويس تحقيقات كشاورزی (رونالد پراير) دليل خوبيست كه حداقل در هر وعده‌ی غذايی غذاهای غنی از آنتی اكسيدانت را ميل كنيم. به منظور يادگيری بيشتر در مورد تاثيرات آنتی اكسيدانت‌ها بعد از صرف غذا، پراير و همكاران تحقيقاتی وی مطالعات خود را در ٤ تحقيق بالينی بر روی داوطلبان زن سالم آغاز كردند.

دانشمندان دريافتند كه ظرفيت آنتی اكسيدانتی داوطلبان، نمونه های پلاسمای خون بعد از خوردن وعده‌های غذايی آزمايشی فاقد آنتی اكسيدانت كاهش پيدا كرد. همچنين دانشمندان دريافتند كه در دو ساعت اوليه‌ی بعد از خوردن همان غذای آزمايشی با انگور، انگور مانع كاهش ظرفيت آنتی اكسيدانتی پلاسما گرديد. پراير بيان كرد كه حذف غذاهای غنی از آنتی اكسيدانت‌ها از وعده‌های غذایی می تواند منجر به آسيب سلولی در اثر راديكال‌های آزاد شود. تصور بر اين است كه چنين آسيب‌هايی ريسك تصلب شرايين، سرطان و ساير بيماری‌ها را افزايش می‌دهد.

اين آزمايشات بخشی از يك پروژه‌ی عظيم مطالعاتی بودند كه توانايی بدن انسان در استفاده از آنتی اكسيدانت‌های گيلاس سياه، آلو خشك، آب آلو خشك، كيوی، انگور قرمز٬ توت فرنگی و زغال اخته‌ی وحشی را مقايسه می‌كردند. دانشمندان روش پيشرفته‌ی ARS به نام ORAC ( ظرفيت جذب راديكال‌های اكسيژن) را برای اندازه‌گيری ظرفيت آنتی اكسيدانتی ميوه‌ها استفاده كردند.

منبع:

US Department of Agriculture. (2008, March 24). Eating Causes Stress, But Antioxidants Can Help. ScienceDaily. Retrieved January 11, 2017 from www.sciencedaily.com/releases/2008/03/080321123343.htm

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

پاسخ التهابی کبد و نقش MDA در آن

بیماری‌های مرتبط با رژیم غذایی مانند كبد چرب غیر الكلی (NAFLD) عامل حاوی تركیبات التهابی شناخته می شوند. با این حال راه‌های مرتبط با تغییرات القا شده توسط رژیم غذایی ناشناخته باقی مانده‌اند. در مطالعه‌ی جدیدی که توسط دانشمندان در مركز تحقیقات پزشكی CeMM اتریش و دانشگاه پزشكی وین انجام داده اند فرایندهای بسیار مهمی در NAFLD شناسایی شده اند. علاوه بر این، تحقیق منتشر شده در مورد كبد نشان داد كه مالوندی آلدهید (MDA) كه بیوماركر استرس اكسیداتیو است نقش مهمی در توسعه كبد چرب دارد و می تواند با آنتی بادی‌های طبیعی مخصوصی خنثی شود؛ رویكرد جدیدی كه درمان بالقوه ای برای این بیماری شایع محسوب می شود.

تركیبی از مواد مغذی، رژیم غذایی غربی و عدم تحرك در سبك زندگی می تواند به مسئله‌ی مهمی در سلامتی انسان تبدیل شود. در سطح جهان چاقی، فشار خون بالا و مقاومت به انسولین به صورت نگران كننده‌ای بالاست. در نتیجه متعاقبا ریسك گسترش بیماری‌های مرتبط با التهاب مانند دیابت نوع ٢، NAFLD و بیماری‌های قلبی و عروقی افزایش یافته است. با این حال مسیر دقیق ارتباط بین عادات غذایی و التهابات به طور كامل و واضح درك نشده است.

 تیم تحقیقاتی فقط موفق به روشن كردن پروسه‌ی بیولوژیكی كه رشد التهاب مزمن در یك رژیم غذایی مغذی را در موش نشان می‌دهد نشدند بلكه علاوه بر آن دانشمندان دریافتند كه MDA نقشی كلیدی در التهاب كبدی دارد كه با آنتی بادی‌های طبیعی خنثی می‌شود. مولكول بسیار فعال مالوندی الدهید كه محصول تجزیه‌ی لیپید و بیوماركر استرس اكسیداتیو است بر روی سطح سلول‌های در حال مرگ تجمع می‌كند. از نظر شیمیایی با پروتئین‌ها و لیپیدهای سطح غشا پیوند برقرار می كند و اپی توپ‌های MDA را تشكیل می دهند. گروه تحقیقاتی بایندر نشان داد كه اپی توپ‌های MDA ترشح سیتوكنین و همچنین به خدمت گرفتن لوكوسیت‌ها را القا و در نتیجه التهاب موجود را منتشر و به سوی مزمن شدن پیش می‌برند.

كلارا جانا نویسنده‌ی اصلی مقاله و یكی از اعضای تیم تحقیقاتی می گوید كه “ما قادر به نشان دادن نقش مهم MAD در التهاب كبدی القا شده با رژیم غذایی در كشت سلولی وحیوانات آزمایشگاهی هستیم”. تیم هنریك همكار دیگر طرح می‌گوید “این تنها دست آورد این تحقیق نبوده” بلكه آنها توانستند با تزریق وریدی آنتی‌بادی اختصاصی MDA كه به اپی‌توپ‌های MDA متصل می شود، التهاب را در موش‌ها كاهش ببخشند. نویسنده‌ی مسئول مقاله، كریستوف بایندر می گوید “با استفاده از روش‌های برش لبه‌های توالی RNA و تجزیه و تحلیل داده‌های رونویسی مكانیسم‌های كلیدی در بیشتر بیماری‌های شایع كشف و آن‌ها را در مدل‌های آزمایشگاهی تایید كردیم”.

منبع:

Busch, C. J. L., Hendrikx, T., Weismann, D., Jäckel, S., Walenbergh, S., Rendeiro, A. F., … & Papac‐Milicevic, N. (2016). Malondialdehyde epitopes are sterile mediators of hepatic inflammation in hypercholesterolemic mice. Hepatology.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

میتوکندری عامل دفاعی در مقابل پاتوژنز آلزایمر

باور بر اینست که میتوکندری به عنوان منبع اصلی رادیکال‌های آزاد در سلول، با سطح بالایی از  استرس اکسیداتیو نقش مهمی در پاتوژنز بیماری آلزایمر ایفا می کند. در حال حاضر مطالعه‌ی جدیدی در آزمایشگاه دکتر روبرتا بریتون، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نشان می دهد که استروژن، استرس اکسیداتیو ناشی از تولید انرژی توسط میتوکندری را کاهش می دهد. اهمیت مسئله در اینست که در بیماری آلزایمر معمولا کاهش سطح انرژی در مغز پدیدار می‌شود. میتوکندری اندامک کوچک داخل سلولی است که با استفاده از یک فرآیند به نام اکسیداتیو فسفوریلاسیون تولید بخش اعظم مولکول‌های ATP (که سلول برای عملکرد درست از آنها استفاده می‌کند) را بر عهده دارد.

اگر میتوکندری با گذشت سن و یا بیماری کمتر کارآمد شود، در طول این فرایند از اکسیژن کمتری استفاده خواهد کرد. این ناکارآمدی یک ضربه دو کاره برای مغز خواهد بود: از یک طرف مولکول‌های انٰرژی کمتری تولید خواهد شد و از طرف دیگر رادیکال‌های آزاد بیشتری رها و در نتیجه منجر به آسیب خواهد شد. تیم تحقیقاتی دکتر برینتونز با استفاده از روش ترکیبی بیوشیمیایی و پروتئوم ( پروتئومیكس) توانست نقش محوری استروژن در تنظیم عملكرد میتوكندری برای محافظت از آلزایمر را به اثبات برساند.

این روشها شامل:

  • افزایش بهره‌وری میتوکندری، افزایش توانایی اندامک برای تولید مولکول انرژی (ATP) مورد نیاز مغز
  • افزایش بیان پروتئین‌های مورد نیاز برای تولید ATP
  • كاهش استرس اكسیداتیو و محافظت از نورون‌ها در برابر آسیب‌های اكسیداتیو
  • جلوگیری از آپوپتوزیس (مرگ برنامه ریزی شده ) بیش از اندازه‌ی نورون‌های مغزی
  • و حفاظت از سلول‌های‌ عصبی در برابر سموم میتوکندری، که می تواند اختلال در میتوکندری را بیشتر و مرگ سلولی را القا کنند.

دكتر برینتون و تیم تحقیقاتی او در حال بررسی سطح تولید انرژی میتوكندری به عنوان یك بیو ماركر هستند كه می تواند باعث تشخیص بیماری در مراحل اولیه شود، مرحله ای كه فرآیند تخریب سلول‌های عصبی باید  کند، متوقف و یا درمان در آن تاثیر بیشتری داشته باشد. آنها بر این باورند که اطلاعات جدید در مورد چگونگی تنظیم عملکرد میتوکندری توسط استروژن به روشن شدن مسیر و توسعه نسل جدیدی از داروهای موثر آلزایمر منتج خواهد شد. دکتر برینتون در حال حاضر در حال توسعه‌ی مولکول‌های جدید خاص مغزی است که سطح دفاع عصبی در برابر آلزایمر را با استفاده از مکانیسم مشابه استروژن (اما بدون اثرات جانبی منفی آن) ارتقاء دهد.

منبع:

Federation of American Societies for Experimental Biology. (2008, April 9). Mitochondria Play Role In Pathogenesis Of Alzheimer’s And Estrogen-induced Neuroprotection. ScienceDaily. Retrieved December 30, 2016 from www.sciencedaily.com/releases/2008/04/080406080210.htm

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

محافظت از کبد در برابر استرس اکسیداتیو با روغن زیتون

روغن زيتون فوق خالص می‌تواند كبد را در مقابل استرس اكسيداتيو محافظت نمايد. دانشمندان موش‌هایی را در معرض علف كشی با سمیت متعادل (كه به خالی كردن بدن از آنتی اكسيدانت‌ها معروف است) قرار دادند و دريافتند، موش‌هايی كه با رژيم غذايی حاوی روغن زيتون تيمار شده بودند آسيب كبدی كمتری نشان دادند بدين معنی كه روغن زيتون به طور نسبی از آسيب كبدی آنها جلوگيری كرده بود. دانشمندان تونسی و عربستانی با همكاری در اين تحقيق به دنبال انجام آزمايشاتی بر روی ٨٠ موش بودند. محمد همامی نويسنده‌ی مقاله مي گويد زيتون جز كاملی از رژيم غذايی مديترانه‌ای است. شواهد رو به رشدی در مورد مفيد بودن زيتون برای سلامتی از جمله كاهش خطرات بيماري های عروق كرونر قلب، پيشگيري از برخي سرطان ها و تغييرات در سيستم ايمنی و پاسخ اتهابی وجود دارد.

ما نشان داديم كه روغن زيتون و عصاره هاي آن بافت كبد را در مقابل استرس اكسيداتيو محافظت مي نمايند. دانشمندان موش‌ها را به گروه‌های كنترل، گروه گيرنده‌ی روغن زيتون و ٦ گروه در معرض علف كش ٢،٤- دي كلروفنوكسي استيك اسيد، همراه و يا بدون روغن زيتون كامل و يكي از دو نوع عصاره‌ی روغن زيتون عصاره‌ی آب دوست و عصاره‌ی چربی دوست تقسيم كردند. تمام موش‌هایی كه علف كش را دريافت كرده بودند علائم جدی آسيب كبدی را نشان دادند. اما گروه گيرنده‌ی روغن زيتون خالص و عصاره‌ی آب دوست افزايش معنا داری را در فعاليت آنزيم آنتي اكسيدانت و كاهش ماركرهای آسيب كبدی نشان دادند. همامي مي گويد به نظر ميرسد عصاره‌ی آب دوست روغن زيتون در استرس اكسيداتيو حاصل از القاء توكسين موثر باشد كه اين عمل مي تواند نشانگر تاثير مستقيم آنتی اكسيدانتی عصاره‌ی آب دوست بر روي سلول هاي كبدی باشد.

منبع:

Nakbi, A., Tayeb, W., Grissa, A., Issaoui, M., Dabbou, S., Chargui, I., … Hammami, M. (2010). Effects of olive oil and its fractions on oxidative stress and the liver’s fatty acid composition in 2,4-Dichlorophenoxyacetic acid-treated rats. Nutrition & Metabolism, 7, 80. http://doi.org/10.1186/1743-7075-7-80

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

آیا کنجد آنتی‌اکسیدانت است؟

بر طبق مقاله‌ی مروری چاپ شده در مجله‌ی Medicinal Food خاصيت آنتی اکسيدانتی كنجد بویژه روغن كنجد می‌تواند تاثير فراوانی بر روی استرس اكسيداتيو داشته باشد. دانشمندان دانشگاه ايالتی ريودوژانيرو و دانشگاه فدرال ريودوژانيرو در تلاشند شواهد تاثيرات مصرف مواد حاوی كنجد را در ماركرهای استرس اكسیداتيو بر روی افراد افرادی با فشار خون بالا، كلسترول بالا و ديابت نوع ٢ منتشر نمايند. همچنين آزمايشات گوناگون بالينی افزايش آنتی اكسيدانت ها و كاهش استرس اكسيداتيو را با مصرف كنجد به ويژه در افرادی با فشار خون بالا و و ديابت نوع ٢ گزارش داده اند. مقاله‌ی مذكور شامل موارد بیشتری از تاثیر مثبت كنجد در جوامع مختلف می باشد. با کنکاش در نتايج مورد مطالعه در اين مقاله می‌توان دريافت كه برخی مطالعات پيش بالينی، نشان دهنده‌ی تاثیر روغن كنجد در پيشگيری از تصلب شرايين می باشد.

منبع

Vittori Gouveia, L. D. A., Cardoso, C. A., de Oliveira, G. M. M., Rosa, G., & Moreira, A. S. B. (2016). Effects of the Intake of Sesame Seeds (Sesamum indicum L.) and Derivatives on Oxidative Stress: A Systematic Review. Journal of medicinal food, 19(4), 337-345.

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

فلور باکتریایی سطح پوست و خواص آنتی‌اکسیدانتی آن

مطالعات جدید نشان می‌دهد که چگونه یک باکتری غالب پوست انسان، آنزیمی با خواص آنتی اکسیدانتی ترشح می‌کند که نه تنها به بقای آن  میکروارگانیسم کمک می کند، بلکه ما را در مقابل بیماری‌ها و آسیب‌ها محافظت می‌نماید.

P. acnes یكی از هزاران نوع باكتری است كه بر روی بدن انسان همزیستی می‌كند. در این جمعیت تعداد سلول‌های باكتریایی بیشتر از تعداد سلول های انسان بوده و نسبت ١٠ به ١ را دارند. پر واضح است كه نیاز ما به باكتری‌ها برای سلامتی، بیشتر از نیاز انها به ما به عنوان محیط رشد می‌باشد. باكتری‌ها ویتامین تولید می‌کنند كه در بدن انسان ژن تولید آن وجود ندارد. همچنین باكتری‌ها غذا را به اجزای كوچك تر تبدیل می‌كنند بنابر این می‌توانیم مواد مورد نیاز خود را برای بقا و زندگی از این اجزا استخراج نماییم. باكتری‌ها سیستم ایمنی انسان را جهت تشخیص پاتوژن های خطرناك و همچنین تولید مواد ضد التهابی آموزش می‌دهند.

ترشح آنزیمی كه ویژگی‌های  آنتی اكسیدانتی قوی دارد

در این مطالعه بیان شده است كه باكتری P. acnes با ترشح أنزیمی به نام Rox P در شرایط اكسیداتیو از سلول در برابر اسیب‌ها و تخریب های احتمالی محافظت می نماید. بنا به آزمایشات گوناگون كه شامل تست بر روی پوست انسان نیز می‌باشد دانشمندان دریافتند كه آنزیم Rox P هم قادر به كاهش رادیكال‌های آزاد و هم قادر به مراقبت از مولكول ها در مقابل اكسیداسیون می‌باشد. با توجه به آخرین یافته‌ها این آنزیم اولین انزیم شناخته شده با فعالیت آنتی اكسیدانتی است. معمول‌ترین مثال برای آسیب استرس اكسیداتیو، آسیب به وجود آمده در سطح پوستی است كه در معرض اشعه‌ی ماوراء بنفش نور خورشید قرار گرفته است. تصور بر این است كه استرس اكسیداتیو در ایجاد بیماری‌های مزمن پوستی از جمله پسوریازیس، آتوپیك درماتیك و سرطان پوست موثر است. خواص آنتی اكسیدانتی آنزیم Rox P بیشتر از آن دسته موادی است كه پیشتر به عنوان آنتی اكسیدانت شناخته می‌شدند مانند ویتامین های  E و C.

P. acnes از معمول ترین باكتری‌های سطح پوست است كه هم در سطح پوست سالم و هم در سطح پوست بیمار یافت می شود. بر اساس توضیحات دكتر لود همان طور كه سطح این باكتری بر روی پوست افراد مختلف متفاوت است سطح محافظتی این آنزیم نیز می تواند متغیر باشد.

 

Rox P می تواند به درمان بیماری‌های پوستی كمك كند

مطالعات تیم تحقیقاتی نشان می‌دهد كه ترشح یك آنتی اكسیدانت منحصربفرد از باكتری P. acnes نه تنها از سلول ها در برابر استرس اكسیداتیو محافظت می كند بلكه به حفظ شرایط مورد نیاز پوست سالم كمك می‌كند. تحقیقات تیم مذكور بر روی پوست انسان و حیوان متمركز شده است. در تحقیقات حیوانی تاثیر یا عدم تاثیر خواص محافظتی انزیم بررسی و همچنین اثر اشعه ی ماوراء بنفش بر روی پوست موش‌های تیمار شده با Rox P و تیمار نشده مقایسه خواهد شد. پیشنهادات دكتر لود حاكی از آنست که اگر نتایج تحقیقات پیش رو مثبت باشد می‌توانند اجازه‌ی استفاده از Rox P در كرم های ضد آفتاب و درمان بیماری‌های پوستی از جمله پسوریازیس و آتوپیك درماتیك را صادر نمایند.

منبع:

Allhorn M, Arve S, Brüggemann H, Lood R. A novel enzyme with antioxidant capacity produced by the ubiquitous skin colonizer Propionibacterium acnes. Scientific Reports. 2016;6.