محققان گزارش دادند که گروه جدید و قدرتمند آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند درمانی قوی برای بیماری پارکینسون باشد.
طبق تحقیقات دکتر بابی توماس، دانشمند عصب دانشکده پزشکی گرجستان و نویسنده مقاله در مجله Antioxidants & Redox Signaling ، یک گروه از آنتی اکسیدان ها با نام triterpenoidمصنوعی مانع پیشرفت پارکینسون در یک مدل حیوانی شده است.
توماس و همکارانش توانستند از مرگ سلولهای مغزی تولید کننده دوپامین که در طی پارکینسون رخ می‌دهد جلوگیری کنند که این عمل با استفاده از داروهای تقویت کننده Nrf2، یک آنتی‌اکسیدان طبیعی و ضدالتهابی قوی صورت گرفته است.
استرسها و قرار گرفتن در معرض آسیب‌های مختلف، باعث افزایش استرس اکسیداتیو می‌شوند و بدن با التهاب که بخشی از روند بازسازی طبیعی است پاسخ می‌دهد. این التهاب باعث ایجاد محیطی در مغز می‌شود که برای عملکرد طبیعی آن مفید نیست. علائم آسیب اکسیداتیو در مغز پیش از آنکه سلول های عصبی در اثر پارکینسون از بین بروند، قابل تشخیص است.
ژن Nrf2 به عنوان تنظیم‌کننده اصلی استرس اکسیداتیو و التهاب به طور قابل‌توجهی در زمان شروع پارکینسون کاهش یافته و در واقع، فعالیت Nrf2 به طور معمول با افزایش سن کاهش می‌یابد. دکتر توماس بیان میکند: “در بیماران پارکینسون شما به وضوح می‌توانید افزایش قابل توجهی از استرس اکسیداتیو را مشاهده کنید، به همین دلیل از داروها به صورت انتخابی برای فعال کردن Nrf2 استفاده کردیم.”
آنها تعدادی از آنتی‌اکسیدان‌هایی را که در حال حاضر تحت مطالعه برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها مانند نارسایی کلیه، بیماریهای قلبی و دیابت است، تجزیه و تحلیل کردند و تریترپنوئیدها را موثرترین ترکیب بر روی Nrf2 یافتند. دکتر مایکل اسپارن، استاد داروسازی، سم شناسی و پزشکی در دانشکده پزشکی داکوتای جنوبی، توانست ترکیب شیمیایی تریترپنوئیدها را جهت محافظت از بروز خونریزی مغزی تغییر دهد.
همچنین در نوروبلاستمای انسانی و سلولهای مغزی موش توانستند مقدار افزایش Nrf2 در پاسخ به تولید تریترپروئیدهای مصنوعی را ثبت کنند. سلولهای dopaminergic انسان برای بررسی در دسترس نیست بنابراین دانشمندان از سلولهای نوروبلاستوما انسان استفاده می‌کنند که درواقع سلولهای سرطانی هستند که خواصی مشابه با نورون دارند.
شواهد اولیه نشان می‌دهد که سنتز تریترپروئیدهای مصنوعی فعالیت Nrf2 در آستروسیت‌ها را افزایش می‌دهد. آستروسیت نوعی سلول مغزی است که نورونها را تغذیه میکند و برخی از پسماندهای آنرا از بین می‌برد. این داروها در موش آزمایشگاهی که ژن nrf2 حذف شده است، از سلولهای مغز محافظت نمی‌کند که اثبات میکند Nrf2 هدف این دارو است.
محققان از پروتئین قدرتمند نوروتوکسین MPTP برای مقابله با آسیب سلولهای مغز مانند پارکینسون در عرض چند روز استفاده کردند. آنها اکنون به تاثیر تریترپنوئید‌های مصنوعی در یک مدل حیوانی می‌پردازند که از نظر ژنتیکی برای پیشرفت آهسته بیماری مشابه انسان برنامه‌ریزی شده است. محققان در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز، برروی سلولهای بنیادی pluripotent التهابی، سلولهای بنیادی بالغ تحقیق می‌کنند که می‌توانند نورون‌های دوپامینرژیک برای آزمایش داروها ایجاد کنند.
منبع:
Kaidery, N.A., Banerjee, R., Yang, L., Smirnova, N.A., Hushpulian, D.M., Liby, K.T., Williams, C.R., Yamamoto, M., Kensler, T.W., Ratan, R.R. and Sporn, M.B., 2013. Targeting Nrf2-mediated gene transcription by extremely potent synthetic triterpenoids attenuate dopaminergic neurotoxicity in the MPTP mouse model of Parkinson’s disease. Antioxidants & redox signaling, 18(2), pp.139-157.
