برچسب: کبد

نوشته شده در از — دیدگاه‌تان را بنویسید

بیماری‌های قلبی و کبدی دشمن آنتی‌اکسیدانت‌ های بدن

دانشمندان دانشگاه روتگرز پروتئینی را شناسایی کردند که باعث آسیب آنتی‌اکسیدانت و بیماری‌های بسیاری است.

بر اساس مطالعه جدید چاپ شده در Molecular cell، دانشمندان دریافتند که پروتئینی تحت عنوان P62 که در حالت عادی می‌بایست به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدانت در جهت جلوگیری از صدمه سلولی عمل کند، در موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به بیماری‌های قلبی و کبدی عملکرد مناسبی ندارد.

این امر باعث ایجاد استرس اکسیداتیو می‌شود و در نتیجه آن مولکول‌های مضر در بدن آزاد می‌شود که آن‌ها را رادیکال‌های آزاد می‌نامند. سیستم آنتی‌اکسیدانتی سلول‌های بدن به عنوان یکی از اولین سپرهای دفاعی بدن، می‌بایست از حمله این مولکول‌های مضر دفاع کند و از صدمه دیدن سایر سلول‌ها جلوگیری کند. پیشتر نیز در خصوص محافظت کبد در مقابل استرس اکسیداتیو مطلبی منتشر شده بود

دکتر وی-ژینگ-زونگ، رهبر این تیم تحقیقاتی می‌گوید: «علت این آسیب عملکرد عکس پروتئین دیگری به‌نام TRIM21 است که می‌بایست سیستم ایمنی بدن را علیه باکتری و ویروس تحریک کند اما در این موش‌های بیمار کاملا برعکس عمل کرده و باعث خاموش شدن پروتئین آنتی‌اکسیدانت شده و مانع از عملکرد آن می‌شود.

رهبر این تیم تحقیقاتی همچنین می‌افزاید:‌«پروتئین TRIM21 در حالت نرمال در بدن وجود دارد و بدون آن بدن ما در مقابل بسیاری از عفونت‌های قابل کنترل مغلوب خواهد شد. اما این تحقیق به ما نشان می‌دهد که در شرایطی که بدن دچار روندهای پاتولوژیکی همزمان می‌شود، بهتر است که پروتئين TRIM21 را مهار کنیم چرا که مانع از حفاظت سلول در مقابل آسیب می‌شود.»

در این مطالعه دانشمندان با بررسی آسیب‌های قلبی و کبدی در موش‌های آزمایشگاهی دریافتند که در موش‌هایی که ژن TRIM21 غیرفعال شده داشتند در مقایسه با موش‌های دارای ژن و در شرایط بیماری‌های قلبی و کبدی، آسیب کمتری را متحمل شده‌اند.

دکتر زونگ عنوان می‌کند: «قلب و کلیه در موش‌های فاقد ژن TRIM21 در مقایسه با موش‌های گروه شم به‌نحو مناسبی محافظت شده‌اند. این داده‌ها به ما کمک می‌کند تا شرایط مشابه را در انسان بهتر مدیریت کنیم.»

بیماری‌های قلبی یکی از اصلی‌ترین دلایل مرگ‌ومیر در ایالات متحده آمریکاست و این درحالی است که ۱۰٪ آمریکایی‌ها به یکی از انواع بیماری‌های کبدی مبتلا هستند. جالب است بدانید بر اساس اعلام رئیس انجمن قلب ایران شیوع مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی در ایران بالاتر از آمارهای جهانی است.

این تیم تحقیقاتی امیدوار است با طراحی و توسعه داروهای مناسب، فعالیت این پروتئین کاهش یا متوقف شود تا بتوان از بروز آسیب‌های اشاره شده جلوگیری نمود.

 

منبع:

 

Pan J-A, Sun Y, Jiang Y-P, et al. TRIM21 ubiquitylates SQSTM1/p62 and suppresses protein sequestration to regulate redox homeostasis. Molecular cell. 2016;61(5):720-733. doi:10.1016/j.molcel.2016.02.007.

نوشته شده در از — دیدگاه‌تان را بنویسید

آنتی‌اکسیدانت‌ شیر مادر در مقابل بیماری کبد

باور بر این است که آنتی‌اکسیدانت‌ ها بر اساس توانایی آنها در محافظت در برابر تخریب سلولی از چندین بیماری مزمن از جمله بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطان جلوگیری می‌کنند. تحقیقات جدید نیز بیان کننده‌ی این امر هستند که ممکن است آنتی اکسیدانت‌های مرسوم در برابر بیماری کبد چرب غیر الکلی مقاومت نشان دهند.  آنتی اکسیدانت‌ها معمولا در میوه‌ها و سبزیجات یافت شده و باور بر این است که از تخریب سلولی جلوگیری به عمل می آورند. ویتامین E، C، سلنیوم و کارتنوئید‌ها نمونه‌هایی از آنتی اکسیدانت‌ها می‌باشند.

تحقیقات نشان می دهد که رژیم غذایی غنی از میوه‌ها و سبزیجات می توانند به جلوگیری از مبتلا شدن به بیماری‌های مزمن کمک نماید. با این حال آشکار نیست که آنتی اکسیدانت‌ها خود در برابر این بیماری مقاومت ایجاد می کنند یا اینکه سایر مواد در میوه‌ها و سبزیجات این عمل را انجام می دهند. تحقیقات جدید روی یک آنتی اکسیدانت (که عموما در شیر پستان و خوردنی هایی نظیر کیوی، سویا و کرفس یافت می‌شود) با خطرات گسترش کبد چرب غیر الکلی مرتبط است.

بررسی اثر (PQQ (Pyrroloquinoline Quinone در موش‌های چاق

کبد چرب غیر الکلی به طور فزاینده‌ای در حال گسترش است. در ایالت متحده آمریکا این ناهنجاری عامل بیشتر بیماری‌های کبد، معادل ۷۵ درصد کل بیماری‌های مزمن کبد می‌باشد. کبد چرب غیر الکلی بر روی ۲۰ تا ۳۰ درصد بزرگسالان آمریکا و ۶۰ درصد بزرگسالان چاق تاثیر دارد. این بیماری با اختلالات متابولیک و چاقی مرتبط می باشد.‌ دانشمندان دانشگاه کلورادو در تلاشند تاثیر افزایش دوز PQQ‌ی تجویز شده قبل تولد را در توقف یا عدم توقف کبد چرب غیر الکلی در موش‌ها بررسی نمایند.

کارن جانشر رئیس تیم تحقیقات می‌گوید تیم به گروهی از موش‌های بارداری رژیم غذایی غربی پرچرب و پر شكر خوراند. به گروهی دیگر از موش‌های باردار رژیم غذایی مقوی و سالم تجویز گردید. در هر دو گروه اعضای تحت آزمایش همراه با آب نوشیدنی PQQ دریافت كردند. به نوزادان متولد شده در دو گروه تحت نظر همان رژیم غذایی برای مدت ٢٠ هفته داده شد و همزمان PQQ را از شیر مادر دریافت می كردند.

 

PQQ چربی كبد را كاهش می دهد

همانطور كه انتظار می‌رفت گروهی كه رژیم غذایی پر چرب دریافت كرده بودند وزن بیشتری نسبت به گروه دیگر داشتند. PQQ تجویز شده در قبل و بعد تولد بر افزایش وزن تاثیری نداشت. با این حال PQQ اعمال شده چربی كبد و بدن در فرزندان گروه چاق را كاهش داد. حتی PQQ، چربی كبد قبل از تولد را نیز كاهش داد. محققان در موش‌های چاق كه PQQ دریافت می‌كردند كاهش شاخص‌های استرس اكسیداتیو و ژن‌های پیش التهابی را مشاهده كردند. همچنین این امر بیانگر اثر كاهشی آنتی اكسیدانت‌ها در التهاب كبد می‌باشند. جالب توجه اینكه این اثرات مثبت در نسل بعدی پس از قطع PQQ (كه بخشی از مرحله‌ی از شیر گرفتن نوزادان بود) ادامه داشت.

كارن جانشر می گوید زمانی كه PQQ به موش‌های باردار و بعد از آن شیرده خورانده شد مشاهده گردید كه از نوزادان در برابر علائم كبد چرب و آسیب منجر به كبد چرب غیر الكلی در بلوغ زودرس محافظت می نماید.

PQQ به طور طبیعی در خاك، گرد و خاك ستاره ای و شیر پستان انسان یافت می شود. آنتی اكسیدانت‌ها برای رشد در پستانداران ضروری بوده و در غذاهای گیاهی گوناگون مانند سویا، جعفری، كرفس، كیوی و پاپایا یافت می شود. جانشر همچنین بر روی مزایای رژیم مکمل PQQ اولیه در پیشگیری از بیماری‌های كبد تاكید دارد.

 

منبع:

Jonscher, K. R., Stewart, M. S., Alfonso-Garcia, A., DeFelice, B. C., Wang, X. X., Luo, Y., … & Wiitala, E. (2016). Early PQQ supplementation has persistent long-term protective effects on developmental programming of hepatic lipotoxicity and inflammation in obese mice. The FASEB Journal, fj-201600906R.

 

نوشته شده در از — دیدگاه‌تان را بنویسید

جدیدترین راه های درمانی کبد چرب غیر الکلی

محققان دانشگاه‌های کارولینای جنوبی، دوک، آلاباما و… روش تازه ای را که درهای بسته درمان کبد چرب غیر الکلی را می‌گشاید، کشف کردند. بیماریی که ۲۵ درصد جمعیت کره زمین را به سمت سیروز کبدی، سرطان کبد و اختلال در عملکرد کبد هدایت می‌کند.

کبد همواره به عنوان یک آزمایشگاه مرکزی برای سوخت و ساز در میان مهره‌داران مطرح است. کبد چرب غیر الکلی عنوان بیماری ای است که تحت تاثیر تولید بیش از چربی (به مقدا بیش از ۱۰-۵ درصد وزن کل کبد) توامان با التهاب کبدی بوقوع می‌پیوندد.

این بیماری کودکان و بزرگسالان را مبتلا ساخته و در افراد چاق و دارای اضافه وزن، مبتلایان به دیابت نوع دوم، افراد با میزان کلسترول و تری گلیسیرید بالا ریسک ابتلا به کبد چرب غیر الکلی بسیار بیشتر از افراد عادی است. در افرادی که فاقد ریسک فاکتورهای مذکور می‌باشند دلیل ابتلا به کبد چرب غیر الکلی ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی باشد.

مطالعه ‍پژوهشگران دانشگاه‌های مذکور در مجله رادیکال‌های آزاد و پزشکی (free radicals & medicine) به چاپ رسیده است که یکی از نشریات معتبر در زمینه استرس اکسیداتیو و پزشکی می‌باشد. تیم محققان پروتئین (TRPV4) را که یکی از عوامل دفاعی بدن نیز به شمار می‌رودو قادر به فعال نمودن گاز نیتریک اکساید می‌باشد را در کبد کشف نمودند.این گاز آنزیم (CYP2E1)  را که یکی از فاکتورهای دخیل در بیماری کبد چرب غیر وابسته به الکل و پیشرفت آن می‌باشد را مهار می‌کند. پیش از این TRVP4  به عنوان یکی از عوامل محافظت کننده سیستم قلب و عروق در اختلالات سیستم قلبی و عروقی مطرح بوده است.

هم اکنون این پروتئین برای ممانعت از ایجاد کبد چرب غیر الکلی شناخته شده است و گام بعدی در این مسیر به کار بستن توانایی این پروتئين در پیشگیری و درمان کبد چرب خواهد بود. با توجه به ادعای محققان می‌توان نسل جدید از آگونیست‌های TRPV4  را برای بهبود نتایج درمان کبد چرب غیر الکلی استفاده نمود. آگونیست‌ها موادی شیمیایی هستند که به این پروتئین متصل شده و منجر به آزاد شدن نیتریک اکساید جهت جلوگیری از فعالیت آنزیم مضر TRPV4 خواهد شد. آگونیست مناسب این پروتپین پیش از این شناخته شده و قادر به ترکیب شدن با پروتئین مورد نظر می‌باشد.

به گفته یکی از محققان دانشگاه کارولینای جنوبی: در حال حاضر هیچ داروی تثبیت شده ای برای درمان کبد چرب غیر الکلی وجود ندارد و تمام تلاش  بر این است که روشی نوین در کبد برای درمان بیماری آن شناسایی شود، روش جدید بایستی بر پایه مکانیسم دفاعی داخلی در کبد خواهد بود.

علاوه بر فواید فعال شدن  TRPV4 محققان در رابطه با نتیجه مهار کانال‌های یونی این پروتئین هشدارهایی دادند که خود می‌تواند منجر به مسمویت کبدی  شود که بسیار مشابه با مسمومیت کبد در اثر استفاده بیش از حد استامینوفن و یا الکل می‌باشد. این بدین معناست که اگر در فرد بیماری TRPV4 به عنوان درمان استفاده شود بایستی مراقب مواردی ماننده درد، التهاب، خارش و حساسیت بود چراکه در شرایط مذکور مهار این پروتپین توسط مهارکننده‌های سیستمیک آن رخ می‌دهد. برای رهایی از مشکل مطرح شده می‌توان از ترکیبات فعال کننده TRPV4 با منشا گیاهی که قادر به به القا تغییرات تدریجی در کبد و ایجاد تغییرات ژنتیکی سلول‌های کبدی با تسهیل روند سیگنالینگ TRPV4  در درمان کبد چرب غیر الکلی استفاده نمود. از این رو می‌تواند یک روش مناسب برای حفظ تعادل در مهار و فعالیت TRPV4 برای درمان التهاب، درد، بیماری‌های فیبروتیک، ادم ریه و برای اجتناب از آسیب‌های کبدی استفاده نمود.

منبع

Ratanesh K. Seth, Suvarthi Das, Diptadip Dattaroy, Varun Chandrashekaran, Firas Alhasson, Gregory Michelotti, Mitzi Nagarkatti, Prakash Nagarkatti, Anna Mae Diehl, Darwin P. Bell, Wolfgang Liedtke, Saurabh Chatterjee. TRPV4 activation of endothelial nitric oxide synthase resists nonalcoholic fatty liver disease by blocking CYP2E1-mediated redox toxicity. Free Radical Biology and Medicine, 2016; DOI: 10.1016/j.freeradbiomed.2016.11.047

نوشته شده در از — دیدگاه‌تان را بنویسید

انسولین در مقابله با استرس اکسیداتیو و التهاب موثر نیست

تزریق زیرپوستی انسولین (CSII) برای درمان دیابت نوع ۱ به عنوان استاندارد طلایی مطرح است. این روش تزریق گرچه به اندازه تزریق داخل بطنی، فیزیولوژیک نیست اما می‌تواند در بسیاری از بیماران باعث تغییرات گلایسمیک شود که خود یک محرک قوی تولید گونه‌های فعال اکسیژن است. با وجود اینکه نقش این استرس اکسیداتیو در دیابت به عنوان یک عامل مطرح است و خصوصیات دقیق آن مشخص نشده است، مخصوصا در کبد که به عنوان یک ارگان حساسیت به انسولین مدنظر است. در طی شرایط فیزیولوژیک، یک سیستم آنتی‌اکسیدانتی طبیعی مسولیت تنظیم تعادل را بر عهده دارد. بقای میزبان نیز به قابلیت سلول و بافت به قابلیت مقابله و یا سازگاری با این استرس بستگی دارد. بافت باید بتواند در مقابله با این استرس به ترمیم و یا حذف مولکلول‌ها و سلو‌ل‌های آسیب دیده بپردازد.

سیگریست و همکاران در مرکز مطالعات دیابت اروپا (CEED، استراسبورگ، فرانسه) در ژانویه سال ۲۰۱۶ در مقاله‌ای که در ژورنال Experimental Biology and Medicine‌ چاپ شد نشان دادند که در مدل دیابتی رت، افزایش سریعی در استرس اکسیداتیو هپاتیک و بیومارکرهای التهابی اتفاق می‌افتد که به همراه کاهش بسیار شدید ذخیره گلیکوژن و سنتز پروتئین است. با تجویز مداوم زیر پوستی انسولین بوسیله یک مینی-پمپ اسموتیک، استرس اکسیداتیو در کبد و بصورت سیستمیک کاهش یافت اما با ادامه یافتن وضعیت دیابتیک این کاهش از بین رفت. در حقیقت، CSII نتوانست تعادل گونه‌های آنتی و پرواکسیداتیو را حفظ کند. این نتایج برای اولین بار نشان داد که برای مقابله با عوارض دیابت، استفاده از درمان آنتی‌اکسیدانتی می‌تواند یک روش جدید باشد چرا که درمان‌های معمول با انسولین به تنهایی برای محافظت کبد در مقابل عوارض مزمن دیابت کافی نیست. از این جهت نتیجه‌گیری می‌شود که ترکیب درمان انسولین با سایر مواد درمانی جهت مقابله با استرس اکسیداتیو و التهاب مورد نیاز است.